Postanowienie SN z dnia 27 lutego 2025 r., sygn. I USK 347/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik
w sprawie z odwołania Z. L.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.
o wysokość emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 lutego 2025 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. akt III AUa 1487/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od ubezpieczonej na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych wraz z odsetkami
z art. 98 par. 11 kpc tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Częstochowie (organ rentowy) decyzją z 10 stycznia 2022 r. odmówił Z. L. (ubezpieczona, odwołująca się) prawa do przeliczenia wysokości emerytury od 21 listopada 2010 r., przy uwzględnieniu kapitału początkowego obliczonego na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie z 23 czerwca 2020 r.
Sąd Okręgowy w Częstochowie wyrokiem z 14 lipca 2022 r., IV U 237/22 oddalił odwołanie ubezpieczonej od powyższej decyzji. Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 11 kwietnia 2024 r., III AUa 1487/22 oddalił apelację Z. L. od powyższego wyroku Sądu Okręgowego.
Sąd Apelacyjny wskazał, że istota sporu w sprawie sprowadzała się do ustalenia, czy organ rentowy prawidłowo ponownie obliczył emeryturę ubezpieczonej, przy uwzględnieniu wysokości kapitału początkowego przychodów w kwotach 24.000 zł za okres od 1 marca 1974 r. do 31 grudnia 1974 r.; 12.400 zł za okres od 1 stycznia 1975 r. do 30 kwietnia 1975 r. oraz 12.250 zł za okres od 1 stycznia 1976 r. do 15 kwietnia 1976 r., poczynając od dnia 1 sierpnia 2019 r., czy też świadczenie tak wyliczone powinien wypłać od dnia przyznania ubezpieczonej emerytury tj. od 21 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się wadliwości postępowania przed Sądem pierwszej instancji, aprobując ustalenia faktyczne oraz należycie umotywowaną ocenę prawną sporu. Sąd drugiej instancji przypomniał, że w zakresie wypłaty wszystkich świadczeń z ubezpieczeń społecznych obowiązuje ogólna reguła, wynikająca z art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2023 r., poz. 1251 ze zm., ustawa emerytalna), zgodnie z którą świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Także art. 133 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej stanowi, że w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, z zastrzeżeniem art. 107a ust. 3 (niedotyczącego ubezpieczonej). Istotna jest więc data ponownego wniosku i złożone w trakcie jego rozpatrywania nowe dokumenty.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
