Wyrok SN z dnia 12 lutego 2025 r., sygn. II CSKP 2159/22

Istota problemu

Główny problem prawny dotyczył ważności uchwały wspólnoty mieszkaniowej wyrażającej zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane w związku z planowanymi pracami polegającymi na wybiciu otworów okiennych w lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość. Powód zaskarżył uchwałę zarzucając jej sprzeczność z przepisami ustawy o własności lokali, naruszenie zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz naruszenie jego interesów jako współwłaściciela nieruchomości wspólnej. Spór dotyczył tego, czy uchwała o blankietowej treści, nieobejmująca szczegółowego projektu architektonicznego, może być podstawą do wyrażenia zgody na ingerencję w części wspólne budynku, oraz czy wymagana była zgoda wszystkich właścicieli lokali.

Rozstrzygnięcie

Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając stanowisko Sądu Apelacyjnego o ważności zaskarżonej uchwały. Sąd stwierdził, że sporna uchwała ma charakter specyficznej czynności zarządczej, która bezpośrednio odnosi się do korzystania z odrębnej nieruchomości lokalowej, a jedynie pośrednio do zarządzania nieruchomością wspólną. Uchwała stanowi wymaganą zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego. Sąd podkreślił, że sama uchwała niczego nie przesądza w postępowaniu administracyjnym o pozwolenie na budowę, gdyż inwestorzy będą musieli uzyskać projekt architektoniczny i pozwolenie na budowę zgodnie z wymogami prawa. Uchwała zachowa swój nieodwołalny charakter tylko przy dochowaniu zawartych w niej wymogów. Sąd uznał, że art. 12 ust. 1 u.w.l. nie miał zastosowania, gdyż uchwała nie modyfikuje treści uprawnień współwłaścicieli nieruchomości wspólnej ani nie zmienia zasad korzystania z niej.