Wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2024 r., sygn. III FSK 4267/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia WSA (del) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 503/20 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 31 stycznia 2020 r., nr 2401-IEW2.4123.35.2019 2401-20-022310 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
|III FSK 4267/21 | |
| | |
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 503/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M. K. (dalej jako: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 31 stycznia 2020 r. w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe i odsetki za zwłokę od tych zaległości w podatku od towarów i usług za lV kwartał 2014 r. i za styczeń 2015 r.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu, wskazał że Sąd Rejonowy w B. postanowieniem z 6 lutego 2018 r. zakończył postępowanie upadłościowe spółki (prawomocne z dniem 28 lutego 2018 r.), natomiast po zakończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku dłużnika, spółkę wykreślono z Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 19 czerwca 2018 r. (prawomocne z dniem 5 lipca 2018 r.). Jak wynika z akt administracyjnych, w toku postępowania egzekucyjnego nie uzyskano żadnych kwot na poczet zaspokojenia przedmiotowych zaległości wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Również w efekcie postępowania upadłościowego wierzyciel nie został zaspokojony z tego tytułu w żadnej części. Powyższe nie było sporne w sprawie. Następnie WSA w Gliwicach podał, że w przedmiotowej sprawie podjęte przez organ działania dowiodły, że wierzyciel podatkowy pomimo starań, w tym w ramach przeprowadzonego postępowania egzekucyjnego skierowanego do całego majątku zobowiązanej spółki, nie uzyskał zaspokojenia. Również egzekucja uniwersalna (generalna) przeprowadzona przez Syndyka nie przyniosła żadnych rezultatów dla organu w odniesieniu do przedmiotowych w sprawie zaległości. Postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację spółki zostało zakończone, a spółka została wykreślona z KRS. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że nie miał żadnych wątpliwości, że nie było możliwości zaspokojenia przedmiotowych wierzytelności z jakiejkolwiek części majątku dłużnika. W świetle powyższych okoliczności organ słusznie ocenił, Że zaistniała przesłanka bezskuteczności egzekucji, o której mowa w art. 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej jako: O.p.). Natomiast odnosząc się do kolejnej przesłanki warunkującej odpowiedzialność osoby trzeciej z art. 116 § 1 pkt 2 O.p. WSA w Gliwicach stwierdził, że skarżący nie wskazał jakiegokolwiek mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Następnie sąd ten wskazał, że kolejne przesłanki wynikające z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a i b O.p. wyłączające odpowiedzialność, odnoszą się do tego, czy członek zarządu wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego) nastąpiło bez jego winy. W tej kwestii sąd pierwszej instancji również podzielił pogląd organu, że przesłanki do ogłoszenia upadłości istniały już w 2014 roku. Skoro skarżący został powołany na członka zarządu spółki z dniem 4 listopada 2014 r., to wniosek o ogłoszenie upadłości powinien złożyć najpóźniej w terminie dwóch tygodni od tego dnia, a zatem najpóźniej 18 listopada 2014 r. Wniosku takiego jednak skarżący nie złożył, a wnioski wierzycieli cywilnoprawnych z marca i kwietnia 2015 r. były spóźnione, gdyż nie doprowadziły do zaspokojenia wierzyciela podatkowego z tytułu opisanych na wstępie zaległości w żadnej części. Skarżący nie wykazał przy tym, że niezłożenie wniosku o upadłość we właściwym czasie nastąpiło bez jego winy. Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
