Postanowienie SN z dnia 27 marca 2025 r., sygn. III USK 58/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania B. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy
o zasiłek chorobowy, opiekuńczy i macierzyński,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 marca 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy
z dnia 24 października 2023 r., sygn. akt V Ua 39/23,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy na rzecz B. S. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych z ustawowymi odsetkami za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia zobowiązanemu orzeczenia do dnia zapłaty.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Legnicy wyrokiem z dnia 24 października 2023 r. oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 14 lipca 2023 r., którym Sąd zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy z dnia 31 stycznia 2023 r. w ten sposób, że zwolnił ubezpieczoną B. S. ze zobowiązania do zwrotu pobranych zasiłków: chorobowego, opiekuńczego i macierzyńskiego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 14.498,32 zł, oddalił odwołanie w pozostałym zakresie i zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego stron.
Organ rentowy wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy, zaskarżając orzeczenie w całości i opierając skargę na podstawach naruszenia: 1) przepisów postępowania - art. 233 § 1 k.p.c., przez pominięcie przy ustalaniu zasadności zobowiązania do zwrotu, że podstawą do ustalenia zwrotu był prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 22 listopada 2021 r., którym stwierdzono, że odwołująca się jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega nieprzerwanie dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu poczynając od dnia 22 sierpnia 2012 r., a także uznanie przez Sąd, że organ rentowy prawidłowo ustalił wysokość podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, opiekuńczego i macierzyńskiego (w kwocie niższej) i jednocześnie uznanie, że wnioskodawczyni nie powinna zwrócić różnicy między świadczeniem wypłaconym a należnym, co doprowadziło w konsekwencji do przyjęcia, że wykonanie wyroku powinno mieć jedynie wpływ na ustalenie podlegania do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego a nie na pobranie świadczeń związanych z tym podleganiem; 2) prawa materialnego - art. 84 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2023 r., poz. 1230 ze zm.) w związku z art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 1732 ze zm.), przez ich niezastosowanie wyrażające się w przyjęciu, że wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego, opiekuńczego i macierzyńskiego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 14.498,32 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
