Postanowienie SN z dnia 4 lutego 2025 r., sygn. IV KK 475/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2025r.
sprawy S. B.
skazanego za przestępstwo z art. 258§1 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k. i inne
z powodu kasacji obrońcy skazanego
wniesionej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 9 kwietnia 2024r., sygn. akt II AKa 598/23, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 9 października 2023r., sygn. akt XVI K 328/22
postanowił:
1. oddalić kasację uznając ją za oczywiście bezzasadną;
2. zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania kasacyjnego, obciążając nimi Skarb Państwa.
[J.J.]
UZASADNIENIE
Kasacja wywiedziona w imieniu skazanego jest bezzasadna w stopniu oczywistym.
W pierwszych dwóch zarzutach kasacji obrońca wskazał na zaistnienie w sprawie bezwzględnej przesłanki odwoławczej, określonej w art. 439§1 pkt 2 k.p.k., a także naruszenia przepisów art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.) w zw. z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.
Do tak poważnego uchybienia miało dojść w wyniku tego, że zarówno w składzie Sądu Okręgowego, jak i Sądu Apelacyjnego występowały osoby powołane na urząd sędziego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018r., poz. 3), co prowadzi do konkluzji, że zapadłe w sprawie orzeczenia wydane zostały przez nienależycie obsadzony sąd. W ocenie obrony Sąd Odwoławczy, również nienależycie obsadzony, nie dostrzegł tego, że do owego uchybienia doszło na etapie postępowania przed Sądem I instancji, co z kolei miało doprowadzić do naruszenia art. 433§1 k.p.k. w zw. z art. 439§1 pkt 2 k.p.k.
Badania w tej przestrzeni należało dokonać przez pryzmat uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2022r., sygn. akt I KZP 2/22, a konkretnie jej tezy 2, w której Sąd Najwyższy stwierdził, że: „brak podstaw do przyjęcia a priori, że każdy sędzia sądu powszechnego, który uzyskał nominację w następstwie brania udziału w konkursie przed Krajową Radą Sądownictwa po 17 stycznia 2018r., nie spełnia minimalnego standardu bezstronności i każdorazowo sąd z jego udziałem jest nienależycie obsadzony w rozumieniu art. 439§1 pkt 2 k.p.k. Taka sytuacja zachodzi jedynie w stosunku do sędziów Sądu Najwyższego, którzy otrzymali nominacje w takich warunkach”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
