Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2025 r., sygn. II CSKP 1619/22
Umowa wzajemna zawarta przez spadkodawcę, w której występuje obiektywnie znaczna dysproporcja wartości świadczeń nieuzasadniona szczególnymi okolicznościami, może zostać zakwalifikowana jako umowa mieszana z elementem darowizny (negotium mixtum cum donatione) w rozumieniu przepisów o zachowku (art. 991 § 2, art. 996 k.c.), przy czym zaliczeniu na poczet zachowku podlega ta część przysporzenia, która została uzyskana nieodpłatnie, co wymaga porównania obiektywnej wartości wzajemnych przysporzeń na dzień zawarcia umowy z uwzględnieniem ewentualnych późniejszych rozliczeń między stronami.
Teza AI
Istota problemu
Główny problem prawny dotyczył kwalifikacji prawnej umowy zamiany wkładów mieszkaniowych zawartej między spadkodawcą a małżonką uprawnionego do zachowku oraz jej wpływu na roszczenie zachowkowe. Spór koncentrował się wokół kilku kluczowych kwestii: po pierwsze, czy umowa zamiany zawarta między spadkodawczynią a żoną powoda, w której wystąpiła znaczna dysproporcja wartości świadczeń (różnica 205 524 zł), powinna być kwalifikowana jako umowa wzajemna czy jako umowa mieszana z elementem darowizny (negotium mixtum cum donatione), po drugie, czy obiektywna niewspółmierność świadczeń może prowadzić do częściowego zakwalifikowania umowy jako darowizny w rozumieniu przepisów o zachowku (art. 991 § 2, art. 996 k.c.), po trzecie, w jakim zakresie przysporzenie uzyskane w drodze takiej umowy podlega zaliczeniu na poczet zachowku, oraz po czwarte, jakie znaczenie mają późniejsze rozliczenia między stronami dla oceny charakteru umowy.
Rozstrzygnięcie
Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd stwierdził, że stanowisko Sądu Okręgowego negujące możliwość zakwalifikowania zamiany jako negotium mixtum cum donatione było przedwczesne i naruszało przepisy o zachowku. Kluczowym elementem rozstrzygnięcia było wyjaśnienie, że darowizną w rozumieniu art. 991 § 2 i art. 996 k.c. jest nie tylko świadczenie w pełni nieodpłatne, ale także sytuacja, gdy spadkodawca uzyskuje nieekwiwalentną korzyść. Sąd podkreślił, że w przypadku typowych umów wzajemnych, gdy świadczenia pozostają w obiektywnie znacznej dysproporcji nieuzasadnionej szczególnymi okolicznościami, nie można poprzestać na subiektywnej ocenie ekwiwalencji przez strony. Taka dysproporcja może stwarzać domniemanie faktyczne częściowo nieodpłatnego charakteru umowy. Sąd wskazał, że konieczne jest porównanie obiektywnej wartości wzajemnych przysporzeń na dzień zawarcia umowy z wykorzystaniem opinii biegłego, z uwzględnieniem ewentualnych późniejszych rozliczeń między stronami.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
