Postanowienie SN z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. III PSK 13/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Ewa Stryczyńska
w sprawie z powództwa M. W.
przeciwko Spółce R. S.A. w B. Oddział w D. K. w całkowitej likwidacji Rejon K. "W."
o zadośćuczynienie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 30 stycznia 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy
z dnia 18 października 2023 r., sygn. akt VII Pa 62/23,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. nie obciąża powoda kosztami zastępstwa prawnego strony pozwanej w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Kłodzku, wyrokiem z 25 lipca 2023 r. oddalił powództwo M. W., który domagał się od pozwanej Spółce R. S.A. w B. Odział w D. K. w całkowitej likwidacji Rejon K. „W.” zadośćuczynienia w kwocie 50.000 złotych z ustawowymi odsetkami licząc od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że orzeczeniem nr [...] […] Ośrodka Medycyny Pracy w W. rozpoznano u powoda chorobę zawodową pylicę płuc w postaci pylicy azbestowej wymienionej w poz. 3 pkt 5 wykazu chorób zawodowych określonych w przepisach w sprawie chorób zawodowych, wydanych na podstawie art. 237 §1 pkt 3-6 i § 11 k.p.
Decyzją Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego nr [...] z 3 lipca 2019 r. stwierdzono u powoda chorobę zawodową - pylicę płuc w postaci pylicy azbestowej wymienionej w poz. 3 pkt 5 wykazu chorób zawodowych określonego w przepisach w sprawie chorób zawodowych, wydanych na podstawie art. 237 § 1 pkt 3-6 i § 11 kodeksu pracy, ustalając jako przyczynę choroby zawodowej pracę w warunkach K. „N.” w N.. Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS ustalono u powoda stały uszczerbek na zdrowiu w związku z chorobą zawodową w wysokości 20%.
Sąd Rejonowy podniósł, że zadośćuczynienie pieniężne, jako dotyczące naprawienia szkody na osobie wyrządzonej czynem niedozwolonym, podlega przedawnieniu na zasadach określonych w art. 442 k.c. Zgodnie z § 2 tego przepisu roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Natomiast w razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia (442 § 3 k.c.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
