Wyrok SN z dnia 29 stycznia 2025 r., sygn. II CSKP 2325/22
W razie uznania postanowienia umowy kredytu indeksowanego odnoszącego się do sposobu określania kursu waluty obcej za niedozwolone postanowienie umowne, w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć zastąpienia tego postanowienia innym sposobem określenia kursu waluty obcej wynikającym z przepisów prawa lub zwyczajów, co prowadzi do nieważności całej umowy kredytu. Klauzula przewidująca jednostronne ustalanie kursów przez bank jest abuzywna, a kurs przeliczenia spłaty dokonanej w złotych na wyrażoną w walucie obcej wysokość raty kredytu określa świadczenie główne kredytobiorcy.
Teza AI
Istota problemu
Problem prawny dotyczył skutków prawnych uznania za niedozwolone postanowienie umowne w umowie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF) odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej przez bank. Spór koncentrował się wokół kwestii, czy w przypadku nieważności klauzuli kursowej przewidującej jednostronne ustalanie kursów przez bank możliwe jest utrzymanie umowy kredytu w mocy poprzez zastąpienie tej klauzuli innym sposobem określenia kursu (np. kursem średnim NBP) czy też prowadzi to do nieważności całej umowy kredytu. Dodatkowo sporno było, czy klauzule dotyczące ryzyka walutowego i spreadu walutowego stanowią postanowienia indywidualnie uzgodnione oraz czy określają świadczenia główne stron, a także czy można je uznać za abuzywne w rozumieniu art. 385¹ § 1 k.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
