Postanowienie SN z dnia 29 stycznia 2025 r., sygn. II USK 63/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik
w sprawie z odwołania E. W.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
o wysokość emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 stycznia 2025 r.,
skarg kasacyjnych odwołującej się oraz organu rentowego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z dnia 5 września 2023 r., sygn. akt III AUa 1179/23,
1. odmawia przyjęcia obu skarg kasacyjnych,
2. koszty postępowania kasacyjnego znosi wzajemnie między stronami.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 września 2023 r., III AUa 1179/23: I. zmienił częściowo zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 marca 2023 r., XIII 1U 14239/18 w punkcie 1. w ten sposób, że oddalił odwołanie E. W. (odwołująca się albo ubezpieczona) od decyzji z dnia 10 lipca 2017 r. dokonującej ponownego ustalenia wysokości renty inwalidzkiej odwołującej się, określając ją od dnia 1 października 2017 r. na kwotę 1.000,00 zł.; II. zmienił częściowo zaskarżony wyrok w puncie 2. w ten sposób stwierdził, że Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. (organ rentowy) nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji z dnia 10 lipca 2017 r. w przedmiocie wysokości emerytury policyjnej przysługującej odwołującej się; zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 3. w ten sposób, że zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego między stronami; oddalił apelację w pozostałej części; zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu apelacyjnym.
Sąd Apelacyjny stwierdził, że wyrok Sądu pierwszej instancji w punkcie 1. w zakresie, w jakim zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 10 lipca 2017 r. i ustalił odwołującej się prawo do policyjnej renty inwalidzkiej w wysokości obowiązującej przed 1 października 2017 r. nie odpowiada prawu. Sąd Apelacyjny podzielił w tym zakresie zarzuty apelacji, że Sąd Okręgowy w procesie subsumpcji danego stanu faktycznego naruszył przepisy prawa materialnego, mające zastosowanie w sprawie w tym przedmiocie przez wadliwe uznanie, że odwołująca się nie pełniła „służby w organach bezpieczeństwa państwa” w rozumieniu regulacji art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, i w konsekwencji - przez niewłaściwe uznanie, że art. 22a ustawy zaopatrzeniowej w stosunku do odwołującej się nie ma zastosowania. Otóż, z treści ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego wynika coś przeciwnego, a mianowicie, że odwołująca się w pewnym okresie służby uczestniczyła aktywnie w prowadzonej przez państwo wobec obywateli polityce represji, godzącej w podstawowe prawa i wolności człowieka. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, odwołująca się spełnia przesłanki określone w art. 22a ust. 2 w zw. z art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, uzasadniające obniżenie świadczenia rentowego, tj. pełniła „służbę w organach bezpieczeństwa państwa”, w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, co najmniej w okresie od 1 września 1953 r. do 31 sierpnia 1955 r. i została zwolniona ze służby przed dniem 1 sierpnia 1990 r. (tj. 31 lipca 1979 r.). Określona zaskarżoną decyzją od 1 października 2017 r. wysokość policyjnej renty inwalidzkiej odpowiada w/w przepisom.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
