Postanowienie SN z dnia 29 stycznia 2025 r., sygn. II USK 110/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik

w sprawie z odwołania W. Ż.
‎przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
‎o wysokość świadczeń,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 stycznia 2025 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
‎z dnia 7 grudnia 2023 r., sygn. akt III AU 465/23,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od organu rentowego na rzecz odwołującego się kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych wraz z odsetkami z art. 98 par. 1¹ k.p.c. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 7 grudnia 2023 r., III AUa 465/23 zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 23 maja 2023 r., V U 978/22 i poprzedzającą go decyzję Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie (organ rentowy) z dnia 8 czerwca 2017 r. w przedmiocie wysokości emerytury i ustalił W. Ż. (ubezpieczony albo odwołujący się) prawo do emerytury w wysokości obowiązującej sprzed 1 października 2017 r.; w pkt II. oddalił apelację w pozostałym zakresie; w pkt III. zniósł pomiędzy stronami wzajemnie koszty zastępstwa procesowego za pierwszą i drugą instancję.

Z ustaleń faktycznych dokonanych w sprawie wynika, że W. Ż. w okresie objętym informacją IPN z 20 lutego 2017 r., tj. od 1 lipca 1965 r. do 31 marca 1990 r. rozpoczął pełnienie służby w 1965 r. na stanowisku oficera operacyjnego Wydziału III SB KWMO B., następnie był słuchaczem Szkoły Oficerskiej w L. Od 7 sierpnia 1967 r. zajmował stanowisko inspektora Wydziału III, następnie od 5 października 1970 r. - kierownika grupy Wydziału III SB. Od 26 marca 1973 r. pełnił służbę jako zastępca naczelnika Wydziału III, a od 1 czerwca 1975 r. jako naczelnik wydziału III SB KWMO B. Służbę zakończył w 1990 r. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, już tylko z nadesłanych przez IPN (niekompletnych) materiałów wynika, że W. Ż. pełnił służbę na rzecz państwa totalitarnego. Nie ma informacji, które świadczyłyby, że odwołujący przed rokiem 1990, podjął współpracę i czynnie wspierał osoby lub organizacje działające na rzecz niepodległego Państwa Polskiego (art. 15c ust. 5). A zatem podsumowując, Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, że W. Ż. pełnił służbę na rzecz państwa totalitarnego, w rozumieniu art. 13b, ustawy w okresie od 1 lipca 1965 r. do 31 marca 1990 r. Treść ww. dokumentów potwierdza, że w spornym okresie był on czynnie zaangażowany w działalność bezpośrednio ukierunkowaną na realizowanie przez państwo totalitarne/komunistyczne jego ustrojowo zdeterminowanych funkcji i zadań, podejmował aktywne działania nękające przeciwników politycznych reżimu komunistycznego, naruszając tym samym ich podstawowe prawa i wolności.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się