Postanowienie SN z dnia 28 stycznia 2025 r., sygn. II USK 111/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Ewa Stryczyńska
w sprawie z odwołania W. H.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
o wysokość emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 stycznia 2025 r.,
skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z dnia 18 listopada 2022 r., sygn. akt III AUa 1256/22,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, wyrokiem z 23 maja 2022 r. oddalił odwołania W. H. od dwóch decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z 19 czerwca 2017 r. w przedmiocie ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej i ponownego ustalenia wysokości policyjnej renty inwalidzkiej oraz orzekł o kosztach postępowania.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że W. H. 1 września 1974 r., został mianowany funkcjonariuszem na okres służby przygotowawczej na stanowisko referenta operacyjnego Sekcji Operacyjno-Dochodzeniowej KPMO I.. Następnie został skierowany do Studium Podyplomowego Akademii Spraw Wewnętrznych w Świdrze. 15 sierpnia 1975 r., został przeniesiony do KWMO we W. na stanowisko starszego inspektora Wydziału III SB. Wydział ten zajmował się tzw. ochroną środowisk inteligencji oraz zwalczaniem terroryzmu. Ochrona miała polegać na rozpoznaniu, co dzieje się w środowisku, tj. jakie są nastroje, czy są nieprawidłowości. Ubezpieczony zajmował się zbieraniem informacji i przekazywaniem ich do naczelnika, który dalej przekazywał informacje do komendy. W czerwcu 1977 r. odwołujący się został wyróżniony i nagrodzony w związku z doprowadzeniem do ujawnienia sprawców dwóch „przestępstw”, m.in. ujawnił autora wrogich anonimów adresowanych do centralnych władz politycznych i administracyjnych. W lipcu 1979 r., ponownie został nagrodzony, ponieważ wchodził w skład grupy operacyjnej, która ustaliła i zatrzymała sprawców dokonujących czynów o charakterze antypaństwowym, którzy kolportowali ulotki o wrogiej dla państwa komunistycznego treści, niszczyli flagi i wykonywali wrogie napisy w miejscach publicznych. Odwołujący się był zatrudniony na stanowisku Kierownika Sekcji I Wydziału III i był odpowiedzialny za zwalczanie wrogiej dywersji oraz nielegalnych grup opozycyjnych. Jednocześnie pełnił obowiązki analityka i nieformalną funkcję zastępcy naczelnika wydziału. Pozyskał kilka wartościowych dla Służby Bezpieczeństwa źródeł informacji oraz prowadził kilkanaście spraw operacyjnych, z których niektóre zostały zakończone wyrokami sądowymi. Ubezpieczony został zwolniony ze służby 15 grudnia 1989 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
