Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2025 r., sygn. I FSK 1644/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Adam Goliasz, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Po 772/20 w sprawie ze skargi J.O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 września 2020 r. nr 3001-IOA.4105.79.2020 w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J.O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 4.050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 15 kwietnia 2021 r., sygn. akt III SA/Po 772/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę J.O. (dalej "strona" lub "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 8 września 2020 r. w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2016 r.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, sąd pierwszej instancji zauważył, że w sprawie zapadło już uprzednio prawomocne orzeczenie, tj. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 lipca 2019 r., sygn. akt I GSK 66/17. Przedmiotowym wyrokiem sąd kasacyjny uchylił orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 października 2016 r., sygn. akt III SA/Po 574/16, oraz decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z 7 marca 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny uznał stan faktyczny sprawy za ustalony prawidłowo, z poszanowaniem zasad regulujących postępowanie dowodowe, oraz podzielił stanowisko organów podatkowych i sądu pierwszej instancji, że wobec braku dokumentów źródłowych dotyczących sprzedaży oleju przeznaczonego do celów opałowych (oświadczeń i miesięcznego zestawień oświadczeń) organ nie miał możliwości przeprowadzenia kontroli wykorzystania oleju opałowego do celów opałowych. Jednakże w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu nie dostrzegł tego, że organ podatkowy, określając skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego, nie wyjaśnił, czy w sprawie winno nastąpić obniżenie podatku akcyzowego o podatek zapłacony we wcześniejszym stadium obrotu w stosunku do oleju opałowego, którego sprzedaż była przedmiotem opodatkowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
