Postanowienie SN z dnia 19 lutego 2025 r., sygn. I CSK 3371/23
19 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Dariusz Pawłyszcze
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od B. S.A. w W. łącznie na rzecz A.C., J.I. i S.I. 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 25 czerwca 2021 r., XXV C 384/19, Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo kredytobiorców o ustalenie i zapłatę. Sąd uznał, że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności umowy kredytu jako sprzecznej z ustawą albo sprzecznej z zasadami współżycia społecznego. W ocenie Sądu, umowa nie zawiera niedozwolonych postanowień umownych. Jednak nawet w razie przyjęcia abuzywności mechanizmu przewalutowania (przeliczania) należałoby uznać, że łączący strony stosunek umowny stanowi umowę kredytu walutowego, w których wysokość świadczeń stron została określona we franku szwajcarskim.
Wyrokiem z 27 grudnia 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z nieważnej umowy o kredyt z 27 listopada 2007 r. oraz zasądził od pozwanego banku na rzecz kredytobiorców 126 383,99 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 1 kwietnia 2019 r. Sąd podkreślił, że brak jest podstaw do uznania umowy za kredyt walutowy. Umowa dotyczyła kredytowania nabycia nieruchomości w walucie polskiej, nie przewidywała w ogóle możliwości wypłaty kredytu w walucie obcej. Umowa ma charakter umowy o kredyt denominowany, powodowie zawarli ją jako konsumenci. Sąd wskazał, że postanowienia umowy nie były indywidualnie uzgodnione, co wynika już z samego sposobu zawarcia umowy. Postanowienia umowy dotyczące denominowania kwoty kredytu określają świadczenia główne stron, jednak nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Te postanowienia mają charakter abuzywny gdyż przyznają przedsiębiorcy prawo do jednostronnego kształtowania wysokości świadczeń stron umowy, które może być wykorzystane do zawyżenia świadczeń konsumenta. Skutkuje to nieważnością umowy, gdyż po wyeliminowaniu klauzul kursowych w kredycie waloryzowanym do waluty obcej, nie wiadomo, w jakiej wysokości mają być spłacane raty, skoro były one wyrażone w walucie obcej, co czyni umowę niewykonalną. Ponadto w ocenie Sądu, nie jest dopuszczalne łączenie stopy LIBOR z kredytem złotowym. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy opowiedzieć się przeciwko możliwość zastąpienia niedozwolonych postanowień umownych dyspozytywnymi przepisami prawa. Powodowie mają interes prawny w dochodzeniu ustalenia nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z nieważnej umowy kredytu. W związku z nieważnością umowy, na podstawie art. 410 w zw. z art. 405 k. c. mogą też żądać zwrotu wszystkich kwot, które świadczyli na podstawie tej nieważnej umowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
