Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2024 r., sygn. I FSK 1742/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej U. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1482/19 w sprawie ze skargi U. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 14 sierpnia 2019 r. nr [....] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2008 r. do sierpnia 2009 r. oraz od października 2009 r. do grudnia 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od U. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.
1.1. Wyrokiem z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 1482/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę U. Z. (dalej skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z 14 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od grudnia 2008 r. do sierpnia 2009 r. oraz od października 2009 r. do grudnia 2009 r.
2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
2.1. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku ustalił, że decyzją z 14 sierpnia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej także organ drugiej instancji) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. (dalej także organ pierwszej instancji) z 25 stycznia 2017 r. określającą skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okresy od grudnia 2008 r. do sierpnia 2009 r. oraz od października 2009 r. do grudnia 2009 r.
2.2. Sąd pierwszej instancji, przedstawiając ustalenia faktyczne będące podstawą wydania zaskarżonej decyzji przyjął, że spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do oceny zasadności zakwestionowania zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019, poz. 2174) dalej ustawa o VAT oraz określenia skarżącej kwot podatku do zapłaty, na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT wynikających z wystawionych faktur VAT na rzecz jej kontrahenta tj. spółki z o.o. E. z siedzibą w J. a następnie A. sp. z o.o. z siedzibą w K. Podkreślił, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego a w jego następstwie podatkowego, zakwestionowano rzeczywiste świadczenie przez skarżącą na rzecz wymienionych wyżej spółek usług konserwacji i napraw automatów o niskich wygranych. W zaskarżonej decyzji przyjęto, że ponieważ zakwestionowane faktury nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, skarżąca nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w złożonych deklaracjach VAT-7 oraz miała obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
