Wyrok NSA z dnia 29 października 2024 r., sygn. III OSK 4590/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak- Kubiak Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt II SA/Gl 1077/19 w sprawie ze skargi I. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku- Białej z dnia 30 maja 2019 r. nr SKO.V 428/1887/69/19 w przedmiocie nakazania wykonania urządzeń zapobiegającym szkodom 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. M. na rzecz I. W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 17 września 2020r., sygn. akt II SA/Gl 1077/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi I. W. (dalej jako strona lub skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej (dalej jako Kolegium, SKO lub organ odwoławczy) z dnia 30 maja 2019r., nr SKO. V 428/1887/69/19, w przedmiocie nakazania wykonania urządzeń zapobiegających szkodom uchylił tę decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza P. (dalej jako Burmistrz lub organ I instancji) z dnia 13 marca 2019 r., nr OŚR.6331.0008.1.7.2017.2018.2019.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 30 listopada 2017 r. Burmistrz wszczął postępowanie administracyjne na wniosek K. M. (dalej jako uczestnik lub skarżący kasacyjnie) w sprawie naruszenia stosunków wodnych na nieruchomości położonej w P. przy ul. R., nr ewidencyjny [...], po czym decyzją z dnia 8 marca 2018 r., nr OŚ.6331.0008.2017.2018, umorzył postępowanie wobec stwierdzenia, że w sprawie nie doszło do zmiany naturalnego kierunku spływu wód opadowych.
Kolegium, po rozpoznaniu odwołania uczestnika, decyzją z dnia 7 maja 2018 r., nr SKO.V 428/1675/98/18, uchyliło rozstrzygnięcie organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania z zaleceniem przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego hydrologa na okoliczność ustalenia, czy doszło do zmiany stosunków wodnych. Zwróciło nadto uwagę, że zakaz odprowadzania wód, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229 ze zm., dalej jako u.P.w. z 2001 r.), dotyczy głównie wód opadowych, które wskutek utwardzenia powierzchni nieruchomości, bądź jej zabudowy, spływają na grunty sąsiednie, gdyż zmieniona jest powierzchnia gruntu, w którą woda opadowa może wsiąkać w sposób naturalny. Kolegium wyraziło pogląd, iż właściciel nieruchomości prowadzący jakiekolwiek roboty budowlane na swojej nieruchomości nie może dopuścić do takiej sytuacji, bowiem wody opadowe jest zobowiązany zagospodarować na własnym terenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
