Wyrok NSA z dnia 28 października 2024 r., sygn. I OSK 361/24
Dnia 28 października 2024 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 października 2024 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 października 2023 r., sygn. akt II SA/Łd 652/23 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 4 października 2023 r., II SA/Łd 652/23 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia [...] marca 2023 r. nr [...]
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, decyzją z dnia [...] maja 2023 r. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z [...] marca 2023 r. odmawiającą J. S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką – Z. S. W uzasadnieniu decyzji Kolegium wyjaśniło, że składając wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego J. S. oświadczyła, że sprawuje opiekę nad matką, która jest po rozwodzie. Wnioskodawczyni nie jest nigdzie zatrudniona, nie wykonuje innej pracy zarobkowej, nie ma ustalonego prawa do emerytury, renty, renty rodzinnej, prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, nie ma ustalonego prawa do wcześniejszej emerytury, ani prawa do dodatku do zasiłku rodzinnego. Z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia 6 kwietnia 2022 r. wynika, że Z. S. legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności przyznanym na stałe. Z orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 17 maja 2022 r. wynika, że matka strony jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji. Z wywiadu środowiskowego wynika natomiast, że wnioskodawczyni mieszka z córką oraz niepełnosprawną matką, nad którą sprawuje opiekę. Matka wnioskodawczyni prowadzi odrębne gospodarstwo domowe. Wnioskodawczyni decyzją z dnia 18 marca 2022 r. uzyskała prawo do świadczenia rodzicielskiego na dziecko na okres od 15 lutego 2022 r. do 14 lutego 2023 r., nadto od 1 stycznia 2022 r. do 19 kwietnia 2023 r. nie była zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego, jej staż pracy to 3 lata 9 miesięcy i 25 dni. W okresie od 25 lutego 2021 r. do 30 września 2021 r. odbywała staż w Wojskowym Biurze Emerytalnym. Biorąc powyższe pod uwagę Kolegium uznało, że w niniejszej sprawie nie zachodzi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy niepodejmowaniem przez stronę zatrudnienia a wykonywaną przez nią opieką nad matką, ponieważ strona nie podejmuje zatrudnienia z uwagi nie tylko w celu sprawowania opieki nad matką, ale również w celu sprawowaniem opieki nad córką, urodzoną w 2022 r. Zdaniem organu stan faktyczny w sprawie wskazuje, że przesłanka podstawowa, od której zależy przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie jest spełniona, bowiem strona choć pomaga matce regularnie, to tylko przez niewielką część doby, ponieważ zajmuje się swoim małym dzieckiem, które wymaga dużego poświęcania czasu i uwagi. Zdaniem organu strona nie wykonuje przy matce czynności wymagających ciągłej obecności i pomocy w podstawowych czynnościach życiowych, gdyż z materiału dowodowego w sprawie nie wynika, żeby matka strony wymagała leczenia takich schorzeń jak: odleżyny, rany, pielęgnacja przetok czy stomia, karmienia przez sondę, nie używa także cewnika. W ocenie Kolegium gdyby nie konieczność opieki nad małoletnim dzieckiem, to świadczona pomoc matce nie uniemożliwiałaby stronie podjęcia zatrudnienia choćby w niepełnym wymiarze czasu pracy lub innej pracy zarobkowej, a tylko opieka nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności uniemożliwiająca pracę jest przesłanką przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Zdaniem Kolegium stronie nie przysługuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, ponieważ w świetle zebranego materiału dowodowego w sprawie nie zachodzi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy niepodejmowaniem lub rezygnacją przez stronę zatrudnienia a wykonywaną przez nią opieką nad matką, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U.2022.615 ze zm.), dalej jako "u.ś.r.". Organ podkreślił, że sama konieczność sprawowania opieki nie stanowi w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. samodzielnej podstawy do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Takiej podstawy nie stanowi również deklarowana przez stronę gotowość świadczenia czynności opiekuńczych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
