Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2024 r., sygn. I GSK 716/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner (spr.) Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia NSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant asystent sędziego Andrzej Wojdalski po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "A. [...]" Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2020 r. sygn. akt V SA/Wa 578/20 w sprawie ze skargi "A. [...]" Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2020 r. nr 1401-IOC.4303.43.2019.1/KZ w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 grudnia 2020 r., sygn. akt V SA/Wa 578/20 na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a." oddalił skargę "A. [...] " Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2020 r., w przedmiocie określenia kwoty długu celnego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Spółka, w której zaskarżyła orzeczenie w całości.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono po pierwsze naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w związku z art. 197 oraz art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.,) - dalej: "o.p." w związku z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. z 2015 r. poz. 858 ze zm.) - dalej: "Prawo Celne", poprzez uznanie, że organy podatkowe zasadnie oddaliły wniosek dowodowy spółki o powołanie w sprawie biegłego, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w związku z art. 191 o.p. w związku z art. 73 ust. 1 Prawo Celne, poprzez uznanie, że decyzja organu była prawidłowa, pomimo że nie uwzględniała ona całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Po drugie zarzucono naruszenie art. 20 ust. 1 i 2 lit. c) oraz ust. 6, art. 201 ust. 1 lit. a), ust. 2 i ust. 3 oraz art. 217 ust. 1 w związku z art. 78 ust. 1-3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L 1992.302.1 z dnia 19 października 1992 r.) - dalej: "WKC" oraz w związku z art. 1 ust. 1 i 3 oraz art. 2 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz.WE.L 256 z 7 września 1987) - dalej: "rozporządzenie 2658/87" w związku art. 56 Prawo Celne poprzez uznanie, iż organy celne dokonały prawidłowej klasyfikacji importowanych towarów do pozycji HS 7307 - kodu TARIC 7307 99 80 98 (ze stawką celną 3,7%), podczas gdy zgodnie z notami wyjaśniającymi do pozycji HS 7307 i 7326, a także brzmieniem tych pozycji, jak również ogólnymi regułami nomenklatury scalonej, towary te powinny zostać zakwalifikowanie do kodu HS 7326 - kodu TARIC 7326 19 90 00 (ze stawką celną 2,7%, równą pierwotnie zadeklarowanej przez spółkę). Ostatni zarzut dotyczył zastosowania rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1934 z dnia 27 października 2015 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 - dalej: "rozporządzenie 2015/1934" podczas gdy skarżąca nie importowała produktów wytwarzanych przez tzw. "przemysł unijny" który określa zakres podmiotowy przedsiębiorców wytwarzających produkty objęte danym postępowaniem antydumpingowym oraz tzw. produkty podobne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
