Postanowienie SN z dnia 28 stycznia 2025 r., sygn. I CSK 205/24
28 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Krzysztof Grzesiowski
na posiedzeniu niejawnym 28 stycznia 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa W.G.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o ustalenie ewentualnie o unieważnienie umowy,
na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 3 listopada 2022 r., VI ACa 253/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 7500 zł (siedem
tysięcy pięćset złotych) tytułem kosztów postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
1. Wyrokiem częściowym z 27 września 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił żądanie ustalenia nieważności bliżej określonej umowy kredytu pomiędzy W.G. a Bankiem1 spółką akcyjną, którego następcą prawnym jest pozwany Bank spółka akcyjna w W.
2. Na skutek apelacji powoda Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 3 listopada 2022 r. zmienił zaskarżony wyrok i ustalił, że bliżej określona kredytu zawarta pomiędzy W.G. a Bankiem1 spółką akcyjną z siedzibą w W., wraz z aneksem nr 1 z 6 maja 2009 r., jest nieważna.
3. Od wyroku Sądu Apelacyjnego skargę kasacyjną wywiódł pozwany. Skarżący wniósł o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, powołując się na przesłanki określone w art. 398 § 1 pkt 1, pkt 4 i pkt 4 k.p.c. Skarżący podniósł, że wyrok został wydany w warunkach nieważności postępowania tj. z naruszeniem art. 379 pkt 4 k.p.c. w zw. z art. 367 § 3 k.p.c., wskutek rozpoznania przez sąd drugiej instancji apelacji w składzie jednoosobowym, co ograniczało prawo banku do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy, bowiem rozpoznanie sprawy w składzie jednoosobowym nie było konieczne dla ochrony zdrowia publicznego. Skarżący powołał się jednocześnie na oczywistą zasadność skargi kasacyjnej, przejawiającą się w zastosowaniu przez Sąd Apelacyjny dyspozycji art. 385 § 1 k.c. do umowy kredytu stricte dewizowego (walutowego), z całkowitym pominięciem charakteru przedmiotowej umowy, jej specyfiki, jak również wyłącznie fakultatywnego charakteru postanowień dotyczących wypłaty i spłaty kredytu w PLN, które w toku postępowania zostały uznane za abuzywne. Ponadto z ostrożności procesowej, na wypadek nie podzielenia przez Sąd Najwyższy stanowiska pozwanego o oczywistej zasadności skargi kasacyjnej, skarżący stwierdził, że w sprawie występują istotne zagadnienie prawne polegające na konieczności odpowiedzi na następujące pytanie: czy w przypadku umowy kredytu, która: 1) wyraża kwotę kredytu w walucie obcej, 2) od samego początku zawiera postanowienia, które dają kredytobiorcy wybór i umożliwiają wypłatę kredytu w walucie obcej albo w walucie polskiej przy zastosowaniu przeliczenia w oparciu o kursy pochodzące z tabeli kursów, 3) od samego początku zawiera postanowienia, które dają kredytobiorcy wybór i umożliwiają spłatę kredytu w walucie obcej albo w walucie polskiej przy zastosowaniu przeliczenia w oparciu o kursy pochodzące z tabeli kursów, w sytuacji uznania, że umowa kredytu zawiera niedozwolone postanowienia umowne odsyłające do tabeli kursów, możliwe jest utrzymanie umowy w mocy i jej wykonywanie w oparciu o istniejące postanowienia umożliwiające wypłatę i spłatę kredytu bezpośrednio w walucie obcej, skoro nie uległy one eliminacji?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
