Postanowienie SN z dnia 5 lutego 2025 r., sygn. I CSK 1640/24
5 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Agnieszka Góra-Błaszczykowska
na posiedzeniu niejawnym 5 lutego 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa D.C. i R.C.
przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
o ustalenie i zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z 9 stycznia 2024 r., I ACa 138/23,
1.odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Łodzi wyrokiem z 2 listopada 2022 r. ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta przez strony w dniu (…) 2008 roku w brzmieniu ustalonym aneksem nr 1 z dnia (…) 2008 roku o numerze (…) jest nieważna (pkt 1), zasądził od Banku S.A z siedzibą w W. łącznie na rzecz D.C. i R.C. kwotę 223 780,87 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 116 282,65 zł od dnia 18 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty (pkt 2), umorzył postępowanie w zakresie roszczeń z punktów 1,2,3 pozwu (pkt 3), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt 4) oraz orzekł o kosztach procesu (pkt 5 i 6).
Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z 9 stycznia 2024 r. oddalił apelację (pkt 1) oraz orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt 2).
Pozwany wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku, zaskarżając go w całości. Skarżący na podstawie art. 3984 § 2 k.p.c. wniósł o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, wskazując, że w sprawie występują następujące zagadnienia prawne:
- czy wprowadzenie do umowy kredytu hipotecznego udzielonego w walucie polskiej klauzul waloryzacyjnych odsyłających do kursu waluty obcej, aneksem zawartym w okresie obowiązywania umowy, to znaczy po wypłacie kredytu i przed jego spłaceniem w całości, stanowi nowację zobowiązania w rozumieniu art. 506 § 1 k.c.?
- czy w przypadku ewentualnego uznania, iż wprowadzenie do umowy kredytu hipotecznego udzielonego w walucie polskiej klauzul waloryzacyjnych odsyłających do kursu waluty obcej aneksem zawartym w okresie obowiązywania umowy, stanowi nowację zobowiązania w rozumieniu art. 506 § 1 k.c. to czy uznanie tych postanowień za bezskuteczne, jako postanowienie niedozwolone w rozumieniu art. 385 § 1 i 2 k.c. (abuzywne) lub nieważne, a w konsekwencji uznanie przez Sąd, że nie jest możliwe utrzymanie indeksowanego (waloryzowanego) charakteru umowy, co ostatecznie prowadzi do stwierdzenia, że umowa ostateczna jest nieważna, powinno skutkować nieważnością nowacji z uwagi na fakt, iż nie doszło do zaciągnięcia nowego ważnego zobowiązania?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
