Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2024 r., sygn. III OSK 1039/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant asystent sędziego Olga Libiszewska po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 1009/21 w sprawie ze skargi M. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w Warszawie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 15 marca 2021 r., nr 26/2021 w przedmiocie określenia opłaty podwyższonej za usługi wodne 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od M. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Zarządu Zlewni w Warszawie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie kwotę 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 13 grudnia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 1009/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji, WSA) oddalił skargę M. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w Warszawie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej: organ, Dyrektor) z 15 marca 2021 r., nr 26/2021 w przedmiocie określenia opłaty podwyższonej za usługi wodne.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się spółka M. S.A. z siedzibą w W. (dalej: spółka, skarżąca kasacyjnie, przedsiębiorstwo) i w skardze kasacyjnej zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi mające istotny wpływ na wynik sprawy naruszenia przepisów postępowania:
1) art. 141 § 4 zd. 1 w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.; dalej: Konstytucja RP) poprzez ich niezastosowanie polegające na faktycznym pominięciu w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, zaprezentowanego w skardze i stanowiącym replikę na odpowiedź Dyrektora na skargę piśmie procesowym spółki z 2 sierpnia 2021 r., zarzutu naruszenia art. 9 ust. 4 Prawa wodnego przez Dyrektora, to zaś miało istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ wskutek nieuwzględnienia tego aspektu sprawy przez Sąd, z treści zaskarżonego wyroku nie wynika, aby w toku rozpatrywania skargi na decyzję, rzeczywiście przeprowadzono jej sądową kontrolę w aspekcie mającym znaczenie dla kształtu rozstrzygnięcia, czyli przekonaniu Dyrektora, że jedna z zasad ogólnych gospodarowania wodami miałaby stanowić argument na rzecz uznania, że w sprawie mielibyśmy mieć do czynienia z korzystaniem z wód bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego, a nie z naruszeniem takiego pozwolenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
