Przedawnienie karalności a uchylenie wyroku - Wyrok SN z dnia 23 stycznia 2025 r., sygn. IV KK 441/24
Karalność występku zagrożonego karą pozbawienia wolności do dwóch lat ulega przedawnieniu po pięciu latach od jego popełnienia, a w przypadku wszczęcia postępowania karnego, okres ten zostaje wydłużony do dziesięciu lat.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Dziergawka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Motuk
SSN Stanisław Stankiewicz
w sprawie R. Ł.,
skazanego z art. 286 § 3 k.k. i inne,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
na posiedzeniu w dniu 23 stycznia 2025 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej
z dnia 24 października 2023 r., sygn. akt IX K 107/23
1. uchyla pkt I zaskarżonego wyroku i w tym zakresie na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. umarza postępowanie;
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża Skarb Państwa.
Marek Motuk Anna Dziergawka Stanisław Stankiewicz
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej wyrokiem z dnia 24 października 2023 r., w sprawie o sygn. akt IX K 107/23, w punkcie I oskarżonego R. Ł. uznał za winnego popełniania zarzucanego mu czynu zabronionego opisanego w punkcie 1, polegającego na tym, że w dniu 17 grudnia 2002 r. w B. na stacji paliw „R.” działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru zapłaty za pobrany towar w postaci oleju napędowego doprowadził S.C. „R.” do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym na kwotę 53 zł, przyjmując, iż stanowi on wypadek mniejszej wagi, co wyczerpuje ustawowe znamiona występku z art. 286 § 1 w zw. z § 3 k.k. i za to na mocy art. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i § 2 pkt 2 k.k. oraz art. 35 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. W punkcie II wyroku sąd oskarżonego R. Ł. uznał za winnego popełniania zarzucanego mu czynu zabronionego opisanego w punkcie 2, polegającego na tym, że w dniu 31 lipca 2003 r. w B., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru zapłaty za pobrany towar w postaci olei samochodowych i płynu do spryskiwaczy doprowadził B. H. - właściciela podmiotu gospodarczego „H.” do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym na kwotę 1986,22 zł, który wyczerpuje ustawowe znamiona występku z art. 286 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu w zw. z art. 34 § 1 i § 2 pkt 2 k.k. oraz art. 35 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył mu karę 11 (jedenastu) miesięcy ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. W punkcie III wyroku, na mocy art. 85 § 1 k.k. oraz art. 86 § 1 i § 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. biorąc za podstawę kary ograniczenia wolności orzeczone w punktach I i II wyroku sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Dodatkowo w punkcie IV wyroku, na mocy art. 46 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 7 czerwca 2010 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeczono środek karny w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonych popełnionymi przestępstwami szkód poprzez zapłatę kwoty:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
