Rozstrzyganie o nieważności decyzji w kontekście upływu czasu - Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2024 r., sygn. II OSK 181/22
Zgodnie z ustawą z 2021 roku, postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych wydane przed ponad 30 laty ulegają umorzeniu, co ma na celu stabilizację stosunków prawnych i ograniczenie trudności dowodowych wynikających z upływu czasu. Postępowania nadzorczego nie można prowadzić dla decyzji nieostatecznych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Anna Szymańska (spr.) Protokolant asystent sędziego Joanna Ziółkowska po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. G. oraz M. M.-S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 września 2021 r. sygn. akt II SA/Lu 239/21 w sprawie ze skargi J. G. oraz M. M.-S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 29 stycznia 2021 r. nr SKO.41/2504/LI/2020 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 30 września 2021 r., sygn. akt II SA/Lu 239/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej: WSA w Lublinie, sąd wojewódzki, sąd I instancji) po rozpoznaniu skargi J. G. oraz M. M.-S. (dalej: wnioskodawcy, strony, skarżący, skarżący kasacyjnie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie (dalej: Kolegium, SKO) z 29 stycznia 2021 r. nr SKO.41/2504/LI/2020 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji – uchylił decyzję organu I i II instancji (pkt I.); umorzył postępowanie administracyjne (pkt II.) oraz orzekł w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt III.).
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wnioskiem z 2 października 2018 r. skarżący wystąpili o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Lublinie z 31 sierpnia 1964 r. nr BUA-I-1245/64 (dalej: decyzja PMRN, decyzja organu I instancji), którą odmówiono T. G. - właścicielowi działki oznaczonej w księdze wieczystej KW nr [...] o powierzchni [...] m² położonej w [...] - zgody na lokalizację szczegółową budynku mieszkalnego na przedmiotowej działce. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że teren na którym jest położona działka, objęty jest lokalizacją ogrodu botanicznego i nie jest przeznaczony pod budownictwo indywidualne. T. G. odwołał się od tej decyzji. Decyzją z 12 listopada 1964 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie (dalej: decyzja PWRN, decyzja organu II instancji) utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Po decyzji odmownej ojciec skarżących sprzedał działkę z wielką stratą w grudniu 1964 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
![Kup dostęp](https://sm.incdn.pl/ifk/img/paywall.jpg)