Wyrok SN z dnia 10 grudnia 2024 r., sygn. III USKP 145/23
Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym przez sąd drugiej instancji, pomimo jednoznacznego wniosku strony o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej, prowadzi do nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c., jako że strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Piotr Prusinowski
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z odwołania J. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 grudnia 2024 r., skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 506/21,
uchyla zaskarżony wyrok i znosząc postępowanie przed Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu w całości, przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Legnicy decyzją z 17 maja 2019 r. odmówił J. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie spełnia warunków z art. 57 w związku z art. 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.; dalej jako ustawa o emeryturach i rentach z FUS), albowiem orzeczeniem z dnia 28 marca 2019 r. Komisji Lekarskiej ZUS we Wrocławiu uznała go za osobę zdolną do pracy.
Od powyższej decyzji odwołanie złożył wnioskodawca, domagając się jej zmiany przez przyznanie odwołującemu się prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy i argumentując, że stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Sąd Okręgowy w Legnicy wyrokiem z 15 lutego 2021 r. oddalił odwołanie.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że J. Z., urodzony […] 1971 r., posiada wyższe wykształcenie informatyka. Przed studiami ukończył szkołę zawodową, zdobywając zawód tokarza oraz średnią szkołę techniczną w zawodzie technika mechanika. W okresie aktywności zawodowej ubezpieczony pracował jako pracownik fizyczny: palacz, tokarz, szlifierz. Od 2001 r. wnioskodawca prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w przedmiocie handlu materiałami budowlanymi, zatrudniając jednego pracownika. W dacie złożenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy działalność ta była zawieszona. W dniu 2 marca 2018 r. J. Z. złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Do wniosku dołączył zaświadczenie o stanie zdrowia, z którego wynikało, że leczony jest między innymi z powodu stanu po wypadku komunikacyjnym z urazem wielonarządowym, stanu po złamaniu Th8/Th9/Th10 oraz dyskopatii L5/S1. W części dotyczącej rokowań wskazano rokowania niekorzystne. Lekarz Orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy, rozpoznając u wnioskodawcy chorobę zwyrodnieniową odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz utrwaloną dysfunkcję prawej kończyny górnej, orzekł, że schorzenia te nie czynią badanego niezdolnym do pracy. Podobnie Komisja Lekarska ZUS diagnozując u wnioskodawcy chorobę zwyrodnieniowo - dyskopatyczną kręgosłupa, stan po złamaniu kompensacyjnym trzonów kręgowych Th8,Th9, stan po urazie wielomiejscowym w 1996 r. z wieloodłamowym złamaniem prawnej kości ramieniowej i ubytkiem kostnym leczonym operacyjnie oraz ze wstrząśnieniem mózgu, a nadto stan po otwartym złamaniu nasad bliźnich kości prawnego przedramienia, stan po złamaniu prawej kości ramieniowej w 1999 r. leczonym zachowawczo oraz ograniczenie ruchomości w prawym stawie barkowym i łokciowym, uznała badanego za zdolnego do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. Zdaniem Komisji, stopień zaawansowania schorzeń nie implikuje u ubezpieczonego niezdolności do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji wynikających z wykształcenia średniego - technika mechanika i wykształcenia wyższego informatyka oraz zdobytych umiejętności w zakresie prowadzonej od 2002 r. działalności gospodarczej. Stwierdzone u wnioskodawcy schorzenia nie powodują utraty w znacznym sposób zdolności do wykonywania pracy umysłowej. Natomiast stan zdrowia czyni go osobą częściowo niezdolną do pracy w zawodzie tokarza (wykształcenie zawodowe), szlifierza, palacza, czyli pracownika fizycznego w tychże zawodach z powodu braku pełnej sprawności obu rąk oraz zdolności noszenia i przenoszenia ciężarów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
