Postanowienie SN z dnia 28 listopada 2024 r., sygn. I CSK 2134/23
28 listopada 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Monika Koba
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) pozostawia rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem wstępnym z 7 września 2021 r. Sąd Okręgowy w Łomży ustalił, że umowa kredytu mieszkaniowego (…) zawarta 4 lipca 2008 r., pomiędzy powodami E.G., A.G., K.G. i Z.G. a pozwanym Bankiem (…) spółką akcyjną w W. jest nieważna.
Wyrokiem z 16 grudnia 2022 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku - orzekając na skutek apelacji pozwanego, sprostował oczywistą niedokładność w komparycji zaskarżonego wyroku, w ten sposób, że oznaczył wyrok jako „częściowy”, zamiast „wstępny” i oddalił apelację.
Orzeczenie to zostało zaskarżone skargą kasacyjną przez pozwanego. Skarżący we wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania powołał się na przesłanki z art. 3989 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.
Zdaniem skarżącego w sprawie występują istotne zagadnienia prawne polegające na tym:
(1) „Czy w świetle art. 156k.p.c. w związku z art. 385 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 Dyrektywy w związku z wykładnią art. 6 ust. 1 Dyrektywy dokonaną m.in. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) z 3 października 2019 r, C-260/18, Kamil Dziubak i Justyna Dziubak p-ko Raiffeisen Bank International AG, a także w wyroku TSUE z dnia 29 kwietnia 2021 r., C-19/20, I.W., R.W. p-ko Bankowi BPH S.A. wystarczające jest, z punktu widzenia obowiązków sądu określonych normą płynącą z ww. wykładni, poprzestanie przez sąd na przyjęciu, że powód-konsument uzyskał wiadomości o prawdopodobnym wyniku sprawy w świetle zgłoszonych wcześniej twierdzeń i dowodów oraz o konsekwencjach dotyczących dalszego obowiązywania umowy kredytu lub upadku spornej umowy, w tym ewentualnego wpływu tych okoliczności na sytuację konsumenta, w oparciu o sam przebieg dotychczasowego postępowania oraz, że wystarczającym dla przyjęcia, że konsument złożył, po uzyskaniu tych wiadomości, oświadczenie co do tego, czy wyraża wolę dalszego obowiązywania względem niego spornej umowy w całości albo o zgodzie na upadek umowy, jest fakt, że konsument nie wycofał do zamknięcia rozprawy (względnie daty wyrokowania) powództwa lub podniesionych zarzutów nieuczciwości postanowień zawartych w tej umowie (tj. że takie oświadczenie procesowe może mieć charakter konkludentny), czy też raczej w świetle ww. przepisów oraz jurysprudencji TSUE wyrokowanie w przedmiocie abuzywności postanowień umowy zawartej z konsumentem w sytuacji w której konsekwencją tej abuzywności może być upadek takiej umowy jest możliwe dopiero wówczas, jeśli sąd pouczy powoda-konsumenta w trybie art. 156 k.p.c. o prawdopodobnym wyniku sprawy w świetle zgłoszonych wcześniej twierdzeń i dowodów oraz o konsekwencjach dotyczących dalszego obowiązywania umowy lub upadku spornej umowy, w tym ewentualnego wpływu tych okoliczności na sytuację konsumenta, a następnie odbierze od konsumenta wyraźne oświadczenie o woli dalszego obowiązywania względem niego spornej umowy w całości albo o zgodzie na upadek umowy?";
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
