Postanowienie SN z dnia 30 grudnia 2024 r., sygn. I CSK 3540/23

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Monika Koba

na posiedzeniu niejawnym 30 grudnia 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa R.M. i K.M.
‎przeciwko Bank w W.
‎o ustalenie i zapłatę, ewentualnie o ustalenie i zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z 29 maja 2023 r., I ACa 182/22,

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2) zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę (5417 (pięć tysięcy czterysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia pozwanemu odpisu niniejszego postanowienia do dnia zapłaty.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 9 września 2021 r. Sąd Okręgowy w Katowicach ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta pomiędzy powodami R.M. i K.M. a poprzednikiem prawnym pozwanego Bank1 spółka akcyjna w W. w dniu 12 lutego 2010 r. - jest nieważna oraz zasądził od pozwanego Bank spółki akcyjnej w W. na rzecz powodów kwotę 62 692.47 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 31 marca 2020 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 17 158,66 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 31 marca 2020 r. do dnia zapłaty i orzekł o kosztach procesu.

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 29 maja 2023 r. - orzekając na skutek apelacji pozwanego – zmienił zaskarżony wyrok w punkcie drugim o tyle, że odsetki ustawowe za opóźnienie od zasądzonych w nim kwot należności głównej zasądził od 21 maja 2020 r. do dnia zapłaty, a w pozostałej części powództwo i apelację oddalił oraz orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.

Orzeczenie to zostało zaskarżone skargą kasacyjną przez pozwanego.

Skarżący we wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania powołał się na przesłanki z art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.

Jego zdaniem w sprawie występują istotne zagadnienia prawne związane z wykładnią art. 385¹ § 1 zd. 2 k.c. w zw. z art. 4 ust. 2 Dyrektywy 93/13 z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (dalej: „Dyrektywa”) oraz art. 385§ 2 k.c. w zw. z motywem 21 a także art. 6 ust. 1 tej Dyrektywy, sprowadzające się do odpowiedzi na pytanie:

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się