Postanowienie SN z dnia 27 listopada 2024 r., sygn. I CSK 3146/23

27 listopada 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Beata Janiszewska

na posiedzeniu niejawnym 27 listopada 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa B.C. i T.P.
‎przeciwko X. spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę i ustalenie,
‎na skutek skargi kasacyjnej X. spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z 30 stycznia 2023 r., I ACa 732/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

[J.T.]

UZASADNIENIE

Pozwany X. S.A. w W. (dalej: bank) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, którym oddalono apelację skarżącego w sprawie o ustalenie i zapłatę toczącej się z powództwa B.C. i T.P.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jako przyczynę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący wskazał występowanie w sprawie istotnych zagadnień prawnych ujętych w formę dwunastu pytań, potrzeby wykładni szeregu przepisów oraz nieważności postępowania.

Pierwsze z pytań sformułowanych przez bank dotyczyło tego, czy uwzględnienie powództwa w sprawie o ustalenie nieważności umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej wymaga odrębnego poinformowania przez sąd każdego z powodów o skutkach uwzględnienia takiego żądania. Drugie odnosiło się do dopuszczalności zasądzenia od banku zwrotu świadczeń spełnianych przez kredytobiorców z tytułu takiej umowy „łącznie” (to znaczy: bez wskazania, któremu z powodów przypada jaka kwota) w sytuacji, gdy powodowie nie pozostają ‎w związku małżeńskim w dacie orzekania, a w trakcie wykonywania umowy istniał między nimi ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Pytania trzecie i czwarte odnosiły się do tego, czy określony sposób skonstruowania umowy kredytu jest sprzeczny z prawem, piąte relacji niezgodności postanowienia z prawem i jego nieskuteczności względem konsumenta z uwagi na uznanie, że jest ono niedozwolone. Natomiast pytanie szóste dotyczyło posiadania przez konsumentów interesu prawnego w dochodzeniu ustalenia nieistnienia stosunku prawnego ‎z umowy kredytu, która zgodnie z twierdzeniami powodów jest nieważna, jeżeli przysługuje im możliwość żądania zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia (zapłaty), a siódme - dopuszczalności uznania, że bliżej opisane postanowienie umowne jest abuzywne. Z kolei pytanie ósme dotyczyło tego, czy kontroli przez pryzmat ‎art. 385 § 1 k.c. podlega postanowienie umowne rozumiane w sposób normatywny, czy też jako jednostka redakcyjna tekstu, a dziewiąte tego, czy zawarta w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej klauzula tzw. spreadu walutowego określa główne świadczenie stron i stanowi essentialia negotii umowy kredytu. Zagadnienia od dziesiątego do dwunastego sprowadzały się z kolei do pytania o skutki uznania, że mechanizm przeliczeń walutowych zawartych ‎w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej jest abuzywny w rozumieniu ‎art. 385 k.c.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się