Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. III OSK 3952/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant: asystent sędziego Adam Płusa po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 października 2020 r., sygn. akt III SA/Gd 384/20 w sprawie ze skargi D. M. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z dnia 31 stycznia 2020 r. nr F.337-399/2018 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 października 2020 r., sygn. akt III SA/Gd 384/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w C. z dnia 30 grudnia 2019 r. nr Ks.1241.7-10/2019, na podstawie której odmówiono D. M. (dalej: skarżący) wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł organ zaskarżając ten wyrok w całości, a na podstawie art. 174 pkt. 1-2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.), zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
I. naruszenie prawa materialnego, tj.:
1) art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 1610, dalej: ustawa nowelizująca) w zw. z art. 6 k.p.a. oraz art. 7 Konstytucji RP, poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że dla prawdziwości decyzji wydanych w sprawie (z dnia 30 grudnia 2019 r. i z dnia 31 stycznia 2020 r.) nie mają znaczenia regulacje zawarte w obowiązującej od 1 października 2020 r. ustawie nowelizującej, w tym art. 9 ust. 1 zd. 2 tej ustawy, i stwierdzenie we wskazaniach co do dalszego postępowania, że organ powinien dokonać wyliczenia i wypłaty części należnego skarżącemu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop w świetle obowiązujących regulacji prawnych interpretowanych w zgodzie z art. 66 ust. 2 Konstytucji i przy założeniu, że w zakresie stosowania prawa wyrok Trybunału odnosi także skutek retroaktywny, wpływając na ocenę prawną stanów faktycznych powstałych w okresie poprzedzającym wejście w życie orzeczenia Trybunału, podczas gdy ustawodawca wskazał wprost w przepisie art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, że ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy za okres przed dniem 6 listopada 2018 r. ustala się na zasadach wynikających z przepisów ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o Policji-przypis organu) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r. – czym też Sąd pierwszej instancji narzuca organowi podjęcie działań niezgodnych z obowiązującym prawem;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
