Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2024 r., sygn. III OSK 394/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędzia del. WSA Maciej Kobak Protokolant asystent sędziego Antoni Cypryjański po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. akt II SA/Sz 502/22 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w Gryficach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 5 kwietnia 2022 r., nr SZ.ZUO.1.051.14.2022.IW w przedmiocie określenia opłaty stałej za pobór wód podziemnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Zarządu Zlewni w Gryficach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 9 listopada 2022 r., sygn. akt II SA/Sz 502/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (dalej: Sąd I instancji, WSA) oddalił skargę P. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w Gryficach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej: organ, Dyrektor) z 5 kwietnia 2022 r., nr SZ.ZUO.1.051.14.2022.IW w przedmiocie określenia opłaty stałej za pobór wód podziemnych.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się spółka P. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: skarżąca kasacyjnie, spółka) i w skardze kasacyjnej zarzuciła zaskarżonemu rozstrzygnięciu:
1) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. w zw. z art. 271 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2021 r., poz. 2233 ze zm.; dalej: Prawo wodne, p.w.) poprzez nieuwzględnienie skargi na decyzję Dyrektora wydaną z oczywistym naruszeniem przepisu prawa materialnego, a to art. 271 ust. 2 Prawa wodnego oraz dokonanie błędnej wykładni art. 271 ust. 2 Prawa wodnego polegające na całkowitym pominięciu czynnika proporcji maksymalnej ilości wody, która może być pobrana na podstawie pozwolenia wodnoprawnego do dostępnych zasobów wód podziemnych, podczas gdy czynnik ten stanowi podstawę ustalenia opłaty stałej za pobór wód, a w konsekwencji oddalenie skargi, podczas gdy opłata została naliczona z naruszeniem art. 271 ust. 2 Prawa wodnego,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
