Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2024 r., sygn. III PSK 97/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło

w sprawie z powództwa A. Z.
‎przeciwko P. S.A. z siedzibą w W.
‎o odszkodowanie w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 grudnia 2024 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze
‎z dnia 25 kwietnia 2023 r., sygn. akt IV Pa 25/22, IV Pz 11/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Zielonej Górze tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym kwotę 240 (dwieście czterdzieści ) złotych powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze wyrokiem z 25 kwietnia 2023 r. oddalił apelację A.Z. od wyroku Sądu Rejonowego w Żarach z 13 kwietnia 2022 r., oddalającego jego powództwo o odszkodowanie w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia.

W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej powód podniósł zarzuty naruszenia prawa materialnego przez uznanie, że pozwany mógł dokonać zwolnienia skarżącego na podstawie art. 53 k.p., podczas gdy skorzystanie z tego prawa przez pozwanego w świetle okoliczności, w jakich doszło do rozwiązania łączącej strony umowy o pracę bez wypowiedzenia, stanowiło naruszenie zasady współżycia społecznego i tym samym naruszenie art. 8 k.p. oraz naruszenie art. 84 k.c., przez jego niezastosowanie i niezbadanie ponownie sprawy w zakresie roszczeń powoda o ekwiwalent za urlop, podczas gdy skarżący złożył oświadczenie o cofnięciu pozwu w zakresie roszczeń o ekwiwalent za urlop w błędnym przekonaniu, że pracodawca je wypłacił. Ponadto powód podniósł zarzut nieważności postępowania wskutek naruszenia art. 367 § 4 k.p.c., przez uznanie, że rozpoznanie sprawy skarżącego przez Sąd drugiej instancji w składzie jednego sędziego ukształtowanym na podstawie art. 15zzsl ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczegółowych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 340) jest zgodne z prawem, podczas gdy okoliczność ta ograniczała prawa skarżącego do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy w świetle art. 45 ust. 1 oraz art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się