Wyrok SN z dnia 30 października 2024 r., sygn. II CSKP 237/24
30 października 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
Prezes SN Joanna Misztal-Konecka
(przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Agnieszka Jurkowska-Chocyk
SSN Krzysztof Wesołowski
Protokolant Anna Matczak
po rozpoznaniu na rozprawie 30 października 2024 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej Banku w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 22 marca 2022 r., V ACa 751/21,
w sprawie z powództwa I.S. i E.S.
przeciwko Bankowi w W.
o zapłatę i ustalenie,
1. oddala skargę kasacyjną;
Agnieszka Jurkowska-Chocyk Joanna Misztal-Konecka Krzysztof Wesołowski
(r.n.)
UZASADNIENIE
1. I.S. i E.S., w pozwie skierowanym przeciwko Bankowi w W., domagały się ustalenia, że umowa o kredyt hipoteczny nr […], zawarta […] 2007 r., pomiędzy Bankiem1 Spółką Akcyjną a powódkami, jest nieważna oraz wniosły o zasądzenie od pozwanego na rzecz każdej z nich po 38 214,01 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty. Powódki wskazały, że postanowienia umowy kredytu nie były z nimi indywidualnie uzgodnione, lecz narzucone jednostronnie przez pozwanego. Swoje roszczenie wywodziły z nieważności wskazanej umowy. Powódki argumentowały, że zawiera ona niedozwolone klauzule umowne, które powodują, iż po stronie banku – nadużywającego swojej silniejszej pozycji względem konsumenta – powstały uprawnienia w sposób oczywisty sprzeczne z zasadą uczciwego obrotu, słuszności kontraktowej, równości stron, a w konsekwencji umowa z […] 2007 r. jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Według powódek, usunięcie z umowy wadliwych klauzul przeliczeniowych powoduje, że nie zawiera ona elementów przedmiotowo istotnych, co uniemożliwia jej wykonanie. Świadczenie spełniane na rzecz pozwanego jest więc nienależne.
2. Wyrokiem z 18 sierpnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny nr […] z […] 2007 r., zawarta przez I.S. i E.S. z Bankiem1 Spółką Akcyjną [poprzednikiem prawnym Banku w W., prowadzącego działalność gospodarczą za pośrednictwem Banku2], jest nieważna (pkt I), zasądził od Banku w W., prowadzącego działalność gospodarczą za pośrednictwem Banku2 na rzecz: a) I.S. kwotę 38 214,01 zł, b) E.S. kwotę 38 214,01 zł – w stosunku do obu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 2 października 2020 r. do dnia zapłaty (pkt II lit. a i b), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt III) oraz rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt IV).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
