Postanowienie SN z dnia 17 października 2024 r., sygn. III USK 380/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania A. M.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy
‎o zasiłek macierzyński,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 października 2024 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy
‎z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. akt V Ua 15/23,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy na rzecz A. M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego z ustawowymi odsetkami z art. 98 § 1¹ k.p.c.

[SOP]

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Legnicy wyrokiem z dnia 10 marca 2023 r. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy z dnia 25 października 2022 r. ten sposób, że odstąpił od zobowiązania A. M. do zwrotu zasiłku macierzyńskiego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 20 708,91 zł.

Sąd Okręgowy w Legnicy, wyrokiem z dnia 12 lipca 2023 r., oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Rejonowego.

W sprawie ustalono, że decyzją z dnia 3 września 2020 r. organ rentowy stwierdził, że w okresie od 19 lipca 2018 r. podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe A. M. jako pracownika u płatnika składek A. K. wynosi 4 000 zł. Od tej decyzji A. M. złożyła odwołanie do Sądu Okręgowego w Legnicy, który wyrokiem z dnia 19 listopada 2020 r., w sprawie VU 3543/20, zmienił powyższą decyzję w ten sposób, że ustalił, iż podstawa wymiaru składek A. M. wynosi 7 000 zł. Następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 września 2022 r., w sprawie III AUa 2133/20, zmieniono wyrok Sądu Okręgowego i oddalono odwołanie.

Sąd Okręgowy podkreślił, że ustalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu podstawa wymiaru składek A. M. w okresie od 19 lipca 2018 r. wynosi 4 000 zł. Wyrok ten jest prawomocny i jak wynika z art. 365 k.p.c., wyrok ten jest wiążący (art. 365 § 1 k.p.c.), ale tylko w zakresie wypowiedzi zawartej w sentencji prawomocnego orzeczenia. Przedmiotem oceny Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu nie było to, czy pobrane przez ubezpieczoną świadczenia są jej nienależne, ale to czy wysokość jej wynagrodzenia jest adekwatna do charakteru zajmowanego stanowiska. Dlatego też nie można uznać tylko i wyłącznie w oparciu o reformatoryjny wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, że w spornym okresie odwołującej się zostały przyznane i wypłacone świadczenia na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu rentowego w rozumieniu art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 497).

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się