Postanowienie SN z dnia 16 października 2024 r., sygn. II PSK 92/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik
w sprawie z powództwa E. K.
przeciwko A. w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 października 2024 r.,
skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z dnia 3 kwietnia 2023 r., sygn. akt III APa 35/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
[SOP]
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 16 grudnia 2014 r., XXI P 50/11 Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo E. K. (powódka) przeciwko A. w W. (pozwana) o zasądzenie na jej rzecz kwoty 150.000 zł odszkodowania z tytułu dyskryminacji oraz przeproszenia jej przez pozwanego za pośrednictwem wewnętrznej poczty internetowej skierowanej do wszystkich pracowników - za stosowanie wobec niej dyskryminacji i mobbingu w miejscu pracy.
Sąd Okręgowy stwierdził, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, zarówno w zakresie roszczenia o odszkodowanie z tytułu mobbingu, jak i roszczenia o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji.
Wyrokiem z 2 lutego 2017 r., III APa 26/15 Sąd Apelacyjny w Warszawie zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.000 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami należnymi od dnia wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałej części (pkt I); zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten sposób, że nie obciążył powódki kosztami zastępstwa prawnego strony pozwanej za pierwszą instancję (pkt II); oddalił apelację w pozostałym zakresie (pkt III); nie obciążył powódki kosztami zastępstwa prawnego strony pozwanej za instancję odwoławczą (pkt IV); przyznał adwokatowi M. M. kwotę 3.600 zł, powiększoną o 23% VAT, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną na rzecz powódki z urzędu w postępowaniu apelacyjnym i nakazał wypłacić tę kwotę z funduszy Skarbu Państwa - Kasy Sądu Apelacyjnego w Warszawie (pkt V).
Sąd Apelacyjny uznał, że w stosunku do powódki miały miejsce praktyki dyskryminacyjne podejmowane przez pozwaną ze względu na kryterium wieku. Wyjaśnił jednocześnie, że powódka nie wykazała w toku postępowania dowodowego, aby poniosła szkodę majątkową, czy też niemajątkową na skutek działania strony pozwanej i ostatecznie stwierdził, że jedynym należnym powódce odszkodowaniem za samo naruszenie przez pozwaną zasady równego traktowania, przy wypowiedzeniu powódce warunków zatrudnienia w lutym 2008 r., jest odszkodowanie w wysokości 2000 zł, określone w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 2016 r. (Dz.U z 2016 r., poz. 1456), wydanych na podstawie delegacji zawartej w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2015 r., poz. 2008, ze zm.). Sąd Apelacyjny, z uwagi na wyjątkowo długi okres trwania procesu, uznał za zasadne przyznanie odszkodowania w aktualnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
