Postanowienie SN z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. II KK 484/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Mirek (przewodniczący)
SSN Paweł Wiliński
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
w sprawie P.K. i R.K.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 11 grudnia 2024 r.
kasacji Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść skazanych
na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2023 r., sygn. akt II KK 410/22 o pozostawieniu kasacji obrońców bez rozpoznania
p o s t a n o w i ł:
na podstawie art. 536 k.p.k. w zw. z art. 439 § 1 i 2 k.p.k. uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Izbie Karnej Sądu Najwyższego.
UZASADNIENIE
Postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2023 r. (sygn. akt II KK 410/22) pozostawiono kasacje obrońców skazanych P.K. oraz R.K. wniesione od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2021 r. (sygn. IX Ka 648/20), częściowo zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 20 stycznia 2020 r. (sygn. III K 1843/07) - bez rozpoznania. Uzasadniając tę formę rozstrzygnięcia podniesiono, że samo wskazanie w kasacji, że doszło do uchybienia z art. 439 § 1 k.p.k., lub bezpodstawne uznanie za takie uchybienie sytuacji, która jednoznacznie nie stanowi naruszenia prawa określonego w tym przepisie, nie stanowi wystarczającej podstawy do jej merytorycznego rozpoznania. Takie wskazanie nie czyni kasacji dopuszczalną, ponieważ podlega ona ograniczeniom przewidzianym w art. 523 i art. 519 k.p.k. W odniesieniu do pozostałych zarzutów zwartych w kasacjach Sąd Najwyższy podkreślił, że w sytuacji, gdy sąd odwoławczy wywiązał się w sposób oczywisty z funkcji kontrolnej, konstrukcja nadzwyczajnego środka zaskarżenia, polegająca na próbie zainicjowania ponownej kontroli instancyjnej, pozostaje w sprzeczności z ustawowymi rygorami określonymi w art. 519 i 523 § 1 k.p.k., co wyklucza jej skuteczność. Rygoryzm formalnych wymogów dotyczących konstrukcji i rodzaju zarzutów w tym środku zaskarżenia sprawia, że każde ich niedochowanie, co do zasady, dyskwalifikuje dopuszczalność kasacji. Zgodnie z art. 531 § 1 k.p.k. w zw. z art. 530 § 2 k.p.k., art. 429 § 1 k.p.k. oraz art. 523 § 2 k.p.k. w zw. z art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k. a contrario, należało się zdaniem Sądu Najwyższego kierować się prymatem przesłanek formalnych, co nakazało pozostawienie kasacji bez rozpoznania, a nie jej oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
