Postanowienie NSA z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. II GZ 526/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia I. w L., C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2024 r., sygn. akt V SA/Wa 647/24 w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 25 lipca 2023 r. nr DNP-VII.491.1.2023 w sprawie ustanowienia tymczasowego zarządu przymusowego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 4 sierpnia 2023 r. B. Sp. z o.o. w W. złożyła skargę na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 25 lipca 2023 r. nr DNP-VII.491.1.2023 w przedmiocie ustanowienia tymczasowego zarządu przymusowego.
Pismem z dnia 27 października 2023 r. I. w L., C. wniosła o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika. Wnioskodawca uznał, że legitymizuje się interesem prawnym, który wywodzi z faktu, że jest udziałowcem B. Sp. z o.o. w W., a także zaskarżona decyzja narusza prawo własności, prawa korporacyjne i prawo do skutecznej obrony I. w C.
W uzasadnieniu wniosku I. w C. wyjaśniła powyższą argumentację.
Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2024 r., sygn. akt V SA/Wa 647/24 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił dopuszczenia I. w C. do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania.
Uzasadnienie postanowienia Sąd I instancji rozpoczął od wyjaśnienia użytego w art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm. – dalej: "p.p.s.a.") pojęcia interesu prawnego. Sąd uznał, że wnioskująca spółka nie legitymuje się interesem prawnym opartym na konkretnych przepisach powszechnie obowiązującego prawa, chociażby powołanej we wniosku ustawy o spółkach prawa handlowego. Spółka – w ocenie Sądu – posiada jedynie interes faktyczny w domaganiu się dopuszczenia do udziału w sprawie. Sąd podkreślił, że zaskarżoną decyzję Ministra Rozwoju i Technologii wydano w stosunku do skarżącej i w żaden sposób nie dotyczy praw i obowiązków I. w C. Sąd nie podzielił argumentów wnioskodawcy, który wywodził swój interes prawny z norm konstytucyjnych, tj. art. 64 Konstytucji RP oraz art. 1 protokołu nr 1 do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, ponieważ zdaniem Sądu przepisy te z uwagi na swój charakter nie mogły stanowić wystarczającej i wyłącznej podstawy do wywodzenia interesu prawnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
