Wyrok NSA z dnia 29 października 2024 r., sygn. I GSK 653/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant asystent sędziego Maja Wiercińska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1002/19 w sprawie ze skargi J. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 17 listopada 2020 r. I SA/Gl 1002/19 oddalił skargę J. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
J. B. wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy WSA w Gliwicach do ponownego rozpoznania. Autor skargi kasacyjnej wniósł o jej rozpoznanie na rozprawie oraz o zasądzenie kosztów nieopłaconej ani w części ani w całości pomocy prawnej świadczonej z urzędu.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienia miały istotny wpływ na wynik niniejszej sprawy, a to:
1. art. 33 § 1 pkt 6 w związku z art. 34 § 4 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 1966 nr 24 poz. 151, dalej: "u.p.e.a."), w zw. z art. 54 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876, dalej jako "p.b."), poprzez zaniechanie uwzględnienia uzasadnionych zarzutów Skarżącego w przedmiocie niedopuszczalności egzekucji z rachunku bankowego i wierzytelności przysługującej dłużnikowi w postaci emerytury oraz niesłuszne stwierdzenie bezzasadności tychże zarzutów, podczas gdy w niniejszej sprawie zastosowany środek egzekucyjny był nadmiernie uciążliwy dla Skarżącego, a nadto organ egzekucyjny niesłusznie zaniechał doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 u.p.e.a. i zaniechał pouczenia go o możliwości skorzystania z instytucji prawnych zmierzających do złagodzenia środka egzekucyjnego, jak chociażby poprzez złożenie wniosku o umorzenie lub udzielenie ulgi w spłacie wierzytelności na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, zwłaszcza że Skarżący (l. 84) jest człowiekiem starszym i schorowanym, nie korzysta z pojazdu mechanicznego oraz wymaga pomocy i szczegółowych pouczeń, a jego jedynym źródłem utrzymania jest skromna emerytura, która nie pozwala na zaspokojenie wszystkich potrzeb życiowych;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
