Postanowienie SN z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. I CSK 1265/24
21 listopada 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Władysław Pawlak
na posiedzeniu niejawnym 21 listopada 2024 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa K. P.
przeciwko Bankowi
o zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Banku
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z 3 listopada 2023 r., I ACa 102/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
(E.C.)
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z 3 listopada 2023 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił apelację pozwanej Banku (…) od wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z 30 listopada 2021 r., którym zasądzono od strony pozwanej na rzecz powoda K. P. kwotę 141 016,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 22 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie jego powództwo o zapłatę oddalono.
Skargę kasacyjną od wyroku Sądu odwoławczego pozwana oparła na obu podstawach przewidzianych w art. 398 § 1 k.p.c. W ramach podstawy materialnoprawnej skarżąca zarzuciła naruszenie art 189 k.p.c. w zw. z art. 58 § 2 k.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na tym, że Sąd Apelacyjny, w ślad za Sądem Okręgowym ustalił, że umowa jest nieważna z uwagi na występowanie w niej sprzecznych z zasadami współżycia społecznego klauzul przeliczeniowych odnoszących się do tabel kursowych banku, podczas gdy sąd, stwierdzając taką okoliczność, powinien zastosować art. 385 § 1 i 2 k.c., które to przepisy stanowią w stosunku do art. 58 § 2 k.c. Iex specialis, a tym samym orzeczenie nieważności na tej podstawie było nieuprawnione oraz naruszenie art. 367 k.c. w zw. z art. 369 k.c. poprzez jego błędną wykładnię, a w konsekwencji przyjęcie, że wierzytelności z tytułu umowy kredytu przysługują kredytobiorcom (małżonkom) solidarnie, a w konsekwencji uznanie, że powód jest samodzielnie uprawniony do domagania się od banku zapłaty (w tym również kwot wpłaconych przez byłą żonę powoda), podczas gdy zgodnie z brzmieniem art. 369 k.c., zobowiązanie jest solidarne, jeżeli wynika to z ustawy lub z czynności prawnej, a to nie miało w sprawie miejsca. W ramach podstawy prawnoprocesowej pozwana zarzuciła naruszenie art. 327 § 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. poprzez sporządzenie uzasadnienia wyroku, z którego nie można jednoznacznie odczytać, czy Sąd Apelacyjny uznaje umowę za nieważną na podstawie art. 58 § 2 k.c. w związku z naruszeniem zasad współżycia społecznego, czy też nieważność umowy wywodzi wyłącznie z faktu wyeliminowania z umowy klauzul abuzywnych i następczej niemożności jej dalszego wykonywania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
