Postanowienie SN z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. I CSK 3137/23
14 listopada 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Roman Trzaskowski
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od skarżącego na rzecz powódki, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, kwotę 2 700 (dwa tysiące siedemset) zł z odsetkami wynikającymi z art. 98 §11 k.p.c. za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia orzeczenia zobowiązanemu do dnia zapłaty.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2019 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie zasądził od pozwanego Banku na rzecz powódki kwotę 62.530,68 zł wraz z bliżej oznaczonymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie, oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz orzekł o kosztach postępowania.
Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy w następstwie apelacji pozwanego, zmienił zaskarżony wyrok w części dotyczącej odsetek, oddalił apelację w pozostałym zakresie i rozstrzygnął o kosztach postępowania apelacyjnego.
W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał przyczyny kasacyjne określone w art. 3989 § 1 pkt 1, 2 i 3 k.p.c. Jego zdaniem w sprawie wystąpiły istotne zagadnienia prawne i wątpliwości wyrażające się w następujących pytaniach:
1) czy jest zgodne z art. 321 § 1 k.p.c. stwierdzenie upadku umowy kredytu w oparciu o stwierdzenie niedozwolonego charakteru, w rozumieniu art. 385 k.c. (abuzywność), części jej postanowień, dotyczących indeksacji (waloryzacji) kredytu do waluty obcej, jeżeli powództwo nie obejmowało roszczenia o ustalenie lub zapłatę, wywodzonego z zarzutu upadku umowy, a wyłącznie roszczenie o zapłatę przy założeniu obowiązywania Umowy, tyle że z pominięciem indeksacji (waloryzacji) kredytu?;
2) czy zakaz zmiany wyroku na niekorzyść strony wnoszącej apelację, wynikający z art. 384 k.p.c., obejmuje również zakaz wydania wyroku kształtującego sytuację strony wnoszącej apelację w sposób mniej korzystny, niż wynikałoby to z wyroku Sądu I instancji, w szczególności czy dopuszczalne jest stwierdzenie przez Sąd II instancji, że określona czynność prawna w postaci umowy kredytu upada w całości, gdy Sąd I instancji uwzględnił roszczenie o zapłatę przy założeniu obowiązywania umowy, tyle że z pominięciem indeksacji (waloryzacji) kredytu (stwierdził jedynie częściową bezskuteczność tej czynności), a jedyną stroną wnoszącą apelację był pozwany- kredytodawca? (wątpliwość prawna dotycząca art. 384 k.p.c.);
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
