Postanowienie SN z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. I CNP 143/23
14 listopada 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Marta Romańska
1.odrzuca skargę,
2.stwierdza, że uczestnicy ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. A.W.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 21 grudnia 2022 r., III Ca 176/21, Sąd Okręgowy w Nowym Sączu oddalił apelację uczestników A.M., I.M., A.R. i W.R. od postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z 21 października 2020 r., I Ns 778/15 w sprawie o rozgraniczenie.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wniesionej 11 sierpnia 2023 r. uczestnicy A.R., I.M. A.M. i W.R. zarzucili, że postanowienie Sądu Okręgowego z 21 grudnia 2022 r. prowadzi do naruszenia: - art. 45 ust. 1 Konstytucji RP przez przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej w składzie jednego sędziego, na podstawie art. 15 zzsl ust. 1 pkt 4 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-I9, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacjami kryzysowych, co doprowadziło do pobieżnej, naruszającej podstawowe zasady prawa i prawa człowieka analizy sprawy z pominięciem odniesienia się do wszystkich zarzutów apelacyjnych, ustalania faktów, na temat których nie zeznawali żadni świadkowie, a także do naruszenia konstytucyjnego prawa własności i stanowiło ograniczenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy, a w konsekwencji prowadzi do nieważności postępowania, o której mowa w art. 379 pkt 4 k.p.c.; - naruszenie art. 21 ust. 1 Konstytucji RP w zw. z art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w zw. z art. 172 § 1 i 2 k.c. poprzez naruszenie prawa własności skarżących w związku z niewłaściwą wykładnię art. 172 k.c.; - art. 17 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej i art. 1 protokołu dodatkowego do europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych wolności w zw. z art. 140 k.c. przez pozbawienie skarżących prawa do władania mieniem nabytym zgodnie z prawem w drodze zasiedzenia, co nastąpiło wyłącznie z powodu uznania przez Sąd, że interes Gminy, będący interesem publicznym ma większe znaczenie niż prawo własności; - naruszenie „art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych wolności poprzez przeprowadzenie procesu sądowego w sposób niesprawiedliwy, utajony, na podstawie dokumentów nie znajdujących się w aktach sprawy, lecz jedynie na podstawie wzmianek w księgach wieczystych, bez należytej oceny, czy dowody te są prawdziwe, czy są ważne, czy nie zostały sfałszowane, co miało wpływ na treść zaskarżonego postanowienia w postaci bezzasadnego oddalenia apelacji i wydania postanowienia w oparciu o sfałszowane mapy geodezyjne”; - art. 172 § 1 i 2 k.c. przez błędne określenie momentu, od którego należy liczyć bieg terminu zasiedzenia. Na rzecz skarżących i ich poprzedników; - art. 153 k.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na bezzasadnym zlekceważeniu stanu prawnego wynikającego z zasiedzenia nieruchomości, poczynienie błędnych ustaleń na podstawie błędnie ocenionych dowodów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
