Postanowienie SN z dnia 8 października 2024 r., sygn. I CSK 4135/23
8 października 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Krzysztof Grzesiowski
na posiedzeniu niejawnym 8 października 2024 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa K.R., S.Ł. i M.Ł.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o ustalenie i zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z 30 czerwca 2023 r., I ACa 1331/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
UZASADNIENIE
1. Wyrokiem z 30 czerwca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku w punkcie pierwszym (I) oddalił apelację pozwanego Bank spółki akcyjnej z siedzibą w W. od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z 16 maja 2022 r., w którym Sąd ten ustalił, że bliżej oznaczona umowa kredytu zawarta między Bankiem1 spółką akcyjną z siedzibą w W. (poprzednikiem prawnym pozwanego) a powodami K.R., S.Ł. i M.Ł. jest nieważna i zasądził od pozwanego na rzecz powódki K.R. kwotę 199.101 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 20 października 2020 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w części dotyczącej żądania odsetek za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu czyli od dnia 24 września 2020 do dnia 19 października 2020 r. i orzekł o kosztach procesu; oraz w punkcie drugim (II) Sąd Apelacyjny orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
2. Od wyroku Sądu Apelacyjnego skargę kasacyjną wywiodła strona pozwana. Skarżący wniósł o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, powołując się na przesłanki określone w art. 398 § 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 4 k.p.c. Skarżący podniósł, że skarga jest oczywiście uzasadniona ze względu na to, że: 1) sądy błędnie ustaliły nieważność umowy kredytu, podczas gdy zdaniem skarżącego żądanie powództwa powinno być nakierowane na to, aby sąd dokonał ustalenia nieistnienia stosunku prawnego; 2) sądy błędnie uwzględniły roszczenie odsetkowe od doręczenia pozwanemu odpisu pozwu, natomiast zdaniem skarżącego odsetki mogłyby zostać zasądzone od dnia złożenia przez należycie poinformowanego przez sąd powoda oświadczenia o wyrażeniu zgody na objęcie dobrowolnym system ochrony konsumenckiej; 3) sądy orzekające w sprawie zdaniem skarżącego (z racji bliżej uzasadnionych w skardze) błędnie ustaliły nieważność umowy kredytu wskutek abuzywności postanowień umownych i braku możliwości zastąpienia niedozwolonych postanowień obiektywnym (niezależnym od banku) kursem waluty, czy też przepisem dyspozytywnym. Skarżący podał również, że w sprawie występuje potrzeba wykładni przepisów art. 203 §1-3 k.p.c. Ponadto skarżący stwierdził, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne polegające na konieczności odpowiedzi na pytanie, czy istnieje prawna możliwość wydzielenia z klauzuli indeksacyjnej, rozumianej jako klauzula przeliczeniowa, w znaczeniu podstawy określenia zobowiązania kredytowego oraz jako klauzula waloryzacyjna przy określaniu wysokości zobowiązań z tytułu spłaty poszczególnych rat kredytu części abuzywnej powstałej w związku ze stosowaniem do klauzuli indeksacyjnej klauzuli kursowej (uznanej za abuzywną), a co za tym idzie utrzymanie w mocy umowy kredytu, po wyeliminowaniu z niej tych części postanowień uznanych za abuzywne, jako zgodnej w pozostałej części z przepisami prawa krajowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
