Postanowienie SN z dnia 8 października 2024 r., sygn. I CSK 4193/23
8 października 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Krzysztof Grzesiowski
na posiedzeniu niejawnym 8 października 2024 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa Bank spółki akcyjnej w W.
przeciwko A. B.
o zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej A. B.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 19 kwietnia 2023 r., VII AGa 603/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
UZASADNIENIE
1. Wyrokiem z 19 kwietnia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w punkcie pierwszym (I) oddalił apelację pozwanej A. B. od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 grudnia 2021 r., w którym Sąd ten zasądził od pozwanej na rzecz powoda Bank spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 231.319,24 zł wraz z bliżej określonymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie i orzekł o kosztach procesu; oraz w punkcie drugim (II) Sąd Apelacyjny orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
2. Od wyroku Sądu Apelacyjnego skargę kasacyjną wywiodła strona pozwana. Skarżąca wniosła o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, powołując się na przesłanki określone w art. 398 § 1 pkt 1 i 4 k.p.c. Skarżąca podniosła, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne polegające na konieczności udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy w sytuacji gdy pożyczkobiorca zostaje wezwany przez pożyczkodawcę do zapłaty oraz zostaje poinstruowany o możliwości złożenia wniosku w przedmiocie restrukturyzacji zadłużenia, na skutek którego to wezwania pożyczkobiorca reguluje wymagalne zobowiązanie, a umowa podlega dalszemu wykonaniu przez znaczący okres, to czy w przypadku ponownego wystąpienia po tym znaczącym okresie podstaw warunkujących wypowiedzenie umowy pożyczkodawca jest zobowiązany do ponowienia procedury poprzedzającej złożenie oświadczenie o wypowiedzeniu umowy uregulowanej przepisami art. 75c ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe. Ponadto skarżąca stwierdziła, że skarga jest oczywiście uzasadniona ze względu na to, że Sąd drugiej instancji, pomimo jednoznacznego brzmienia zawartej przez strony umowy, bezzasadnie uznał, że powód był uprawniony do dochodzenia względem pozwanej odsetek umownych dla należności przeterminowanych także od tej kwoty pożyczki, której termin wymagalności nastąpił dopiero wraz z wypowiedzeniem umowy, natomiast dokonana w oparciu o treść art. 65 § 1 i 2 k.c. wykładnia oświadczeń woli prowadzi zdaniem skarżącej do wniosku, że w zakresie rat, których wymagalność nie nastąpiła przed wypowiedzeniem umowy, roszczenie powoda ogranicza się jedynie do odsetek o charakterze kapitałowym o stopie procentowej oznaczonej w przepisie art. 359 § 2 k.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
