Postanowienie SN z dnia 26 września 2024 r., sygn. III CO 757/24
26 września 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Dariusz Dończyk
na posiedzeniu niejawnym 26 września 2024 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa I. W.
przeciwko M. Z.
o zapłatę,
na skutek wystąpienia przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
postanowieniem z 20 czerwca 2024 r., I C 1303/24,
o przekazanie do sądu równorzędnego,
odmawia przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 20 czerwca 2024 r., sygn. akt I C 1303/24, Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie, na podstawie art. 44 § 2 k.p.c. zwrócił się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z sądem występującym. W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy powołał się na art. 44 § 1 k.p.c., wskazując, że zgodnie z tym przepisem Sąd Najwyższy może przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z sądem występującym, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, w szczególności wzgląd na społeczne postrzeganie sądu jako organu bezstronnego. Wskazał, że przepis ten kreuje przesłankę o charakterze ogólnym. W ocenie Sądu Rejonowego, nie budzi jednak wątpliwości, że podstawą uwzględnienia wniosku mogą być również inne okoliczności, niż wskazana przesłanka ogólna, jeśli tylko mieszczą się w kryterium dobra wymiaru sprawiedliwości. W jego ocenie, za potrzebą przekazania sprawy innemu sądowi przemawia dobro wymiaru sprawiedliwości, w szczególności wzgląd na prawo stron niniejszego postępowania do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Wskazał, że pozwaną jest referendarz sądowy orzekający w I Wydziale Cywilnym tego Sądu – M. Z., a niemal wszyscy sędziowie i asesorzy orzekający w Sądzie wnieśli o swoje wyłączenie – z wyjątkiem asesora A. P.. Wnioski te, wobec brzmienia art. 53 § 1 pkt 3 k.p.c., zostały pozostawione bez dalszych czynności. Sędzia referent B. N. została wyłączona od rozpoznania sprawy, a brak jest możliwości skierowania sprawy do rozpoznania poza losowaniem przez wskazanego asesora sądowego. Sąd Rejonowy wskazał na konsekwencje dalszego pozostawienia sprawy w tut. Sądzie – możność ponowienia wniosków o wyłączenie sędziów i asesorów sądowych od rozpoznania sprawy, z wyjątkiem jednego asesora, oraz wszczęcie kolejnych postępowań wpadkowych w tym przedmiocie. Konieczność podjęcia szeregu czynności skutkowałaby niemożnością ustalenia składu przez kilka lat po wniesieniu pozwu oraz zwłoką w podjęciu merytorycznych czynności w sprawie. Zdaniem Sądu przekazującego, dobro wymiaru sprawiedliwości, w postaci możności realizacji prawa do sądu stron niniejszego postępowania, przemawia za przekazaniem sprawy do innego sądu równorzędnego, w którym sędziowie nie znają osobiście pozwanej. Dzięki temu sprawa będzie mogła zostać rozpoznania bez konieczności składania kolejnych wniosków o wyłączenie. Sąd podkreślił brak możliwości uniknięcia tej sytuacji innymi mechanizmami niż złożony wniosek, gdyż pozwana jest referendarzem sądowym, co wyklucza zastosowanie art. 48w zw. z art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c. Nadto wskazał na brak możliwości zastosowania art. 44 § 1 k.p.c., gdyż formalnie nie istnieją przeszkody w rozpoznaniu sprawy przez sąd występujący. Wyłączony został tylko jeden sędzia, a bezskuteczne oświadczenia pozostałych sędziów o istnieniu podstaw do wyłączenia nie stanowią przeszkody w rozumieniu art. 44 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
