Postanowienie SN z dnia 12 września 2024 r., sygn. I CSK 4037/23
12 września 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Krzysztof Grzesiowski
na posiedzeniu niejawnym 12 września 2024 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa M. I. i A. I.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o ustalenie i zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z 6 kwietnia 2023 r., V ACa 1514/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
UZASADNIENIE
1. Wyrokiem z 6 kwietnia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku w punkcie pierwszym (I) oddalił apelację pozwanego Bank spółki akcyjnej z siedzibą w W. od wyroku Sądu Okręgowego w Elblągu z 24 października 2022 r., w którym sąd ten ustalił, że nie istnieje pomiędzy stronami stosunek prawny wynikający z bliżej określonej umowy kredytu zawartej pomiędzy powodami M. I. i A. I. a Bank spółką akcyjną z siedzibą w W., której następcą prawnym jest pozwany Bank spółka akcyjna z siedzibą w W.; zasądził od pozwanego na rzecz powodów łącznie kwotę 52.374,50 zł oraz kwotę 25.539,16 CHF z bliżej określonymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie i oddalił powództwo w zakresie żądania odsetek w pozostałym zakresie oraz orzekł o kosztach procesu; w punkcie drugim (II) Sąd Apelacyjny orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
2. Od wyroku Sądu Apelacyjnego skargę kasacyjną wywiodła strona pozwana. Skarżący wniósł o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, powołując się na przesłanki określone w art. 398 § 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 k.p.c. Podał, że w sprawie występuje potrzeba wykładni przepisów: art. 69 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U 2020, poz. 288; dalej jako „Prawo bankowe") w zw. z art. art. 353 k.c.; art. 353 k.c.; art. 58 § 1 k.c. i art. 385 § 1 i 2 k.c.; art. 189 k.p.c.; art. 385 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 Dyrektywy Rady 93/13/EWG z 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (dalej: „Dyrektywa 93/13”); art. 385 § 1 k.c.; art. 353 § 1 w zw. z art. 69 ust. 1 i 2 Prawa bankowego; art. 385 § 2 k.c. w zw. z art. 7 ust. 1 i art. 8b ust. 1 Dyrektywy 93/13 i art. 353 k.c. w zw. z art. 2, art. 31 ust. 3 i art. 32 ust. 1 Konstytucji; art. 316 § 1 k.p.c. w zw. z art. 385 § 2 k.c., w zw. z art. 3 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Dyrektywy 93/13; art. 358 § 2 k.c. w zw. z art. 385 § 2 k.c.; art. 24 ust. 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2025) w zw. z art. 385 § 2 k.c. Ponadto skarżący stwierdził, że w sprawie występują istotne zagadnienia prawne polegające na konieczności odpowiedzi na następujące pytania:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
