12.09.2024 Obrót gospodarczy

Wyrok NSA z dnia 12 września 2024 r., sygn. II GSK 797/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk Protokolant Patrycja Kołtan- Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 12 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 2030/20 w sprawie ze skargi W. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 30 czerwca 2020 r. nr BP.702.386.2020.1284.SLA.2150 w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz W. F. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.

W dniu 23 września 2019 r. na odcinku drogi krajowej nr A4 Zgorzelec (granica państwowa) – węzeł Murckowska zarejestrowano przejazd pojazdu samochodowego wraz z przyczepą, których łączna masa wynosiła 4800 kg, w tym pojazdu 2800 kg, a przyczepy 2000 kg. Za przejazd nie odnotowano uiszczenia opłaty elektronicznej. Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: organ, GITD) ustalił, że właścicielem pojazdu samochodowego był W.F. (dalej: skarżący), a przyczepy – P. F., który kierował pojazdem w dniu jego zarejestrowania przez urządzenie kontrolne.

Organ decyzją z 30 stycznia 2020 r., nr BKOE-W1MJK-SLA.702.1935.2019.1797, nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 1500 złotych za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej podczas przejazdu wykonywanego pojazdem wraz z przyczepą, działając na podstawie art. 13k ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 ust. 1 pkt 3, art. 13 ust. 1 pkt 3, art. 13k ust. 4, ust. 6 pkt 1, ust. 9 i art. 13l ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2068 ze zm., dalej: u.d.p.), przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 22 marca 2011 r. w sprawie dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną oraz o wysokości stawek opłaty elektronicznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1263 ze zm.), art. 50 pkt 1 lit. j, art. 51ust. 6 pkt 1 lit. b ustawy z 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 58 ze zm., dalej: u.t.d.). Organ nie zgodził się z sugestią skarżącego, że posiadaczem pojazdu i przyczepy był P. F., a nie skarżący. W ocenie organu właściciel wydał pojazd bez utraty jego posiadania i dlatego nałożono karę na skarżącego. Powyższą decyzję podpisała D.M. – młodszy kontroler ruchu drogowego, zaznaczając, że działa z upoważnienia Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty