Postanowienie SN z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. I CSK 3617/23
14 listopada 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Marta Romańska
na posiedzeniu niejawnym 14 listopada 2024 r. w Warszawie
w sprawie z wniosku P. spółki akcyjnej w K.
z udziałem M.T.
o stwierdzenie zasiedzenia,
na skutek skargi kasacyjnej P. spółki akcyjnej w K.
od postanowienia Sądu Okręgowego w Płocku
z 13 kwietnia 2023 r., IV Ca 281/22,
1.odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
UZASADNIENIE
Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 3989 § 1 k.p.c.). Obowiązkiem skarżącego jest sformułowanie i uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w nawiązaniu do przytoczonych przesłanek, a rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania wynika z oceny, czy okoliczności powołane przez skarżącego odpowiadają tym, o których jest mowa w art. 3989 § 1 k.p.c.
Skarżąca wniosła o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na podstawie art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c., wskazując na jej oczywistą zasadność ze względu na oparcie przez Sąd drugiej instancji swojego rozstrzygnięcia na nieuzasadnionym poglądzie prawnym, a ponadto stojącym w sprzeczności z dotychczasowym dorobkiem orzecznictwa, w tym Sądu Najwyższego. Zdaniem skarżącej nie można zgodzić się z poglądem, który sprowadzałby się do twierdzenia, że posiadanie służebności gruntowej odpowiadającej treścią służebności przesyłu, a później służebności przesyłu, ma miejsce jedynie wówczas, jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne będące właścicielem urządzeń przesyła tymi urządzeniami energię elektryczną, a niewykonywanie przesyłu lub jego każdorazowe przerwanie powodowałoby skutek w postaci wstrzymania lub przerwania okresu posiadania służebności gruntowej odpowiadającej treścią służebności przesyłu. Skarżąca podniosła również, że nie ma uzasadnienia stanowisko, jakoby przesłanka nabycia w drodze zasiedzenia służebności gruntowej o treści służebności przesyłu w postaci wymogu „korzystania z trwałego i widocznego urządzenia” w przypadku urządzenia, jakim jest napowietrzna linia energetyczna, spełniona jest dopiero od momentu rozpoczęcia przesyłania energii za pośrednictwem tego urządzenia i ciągłość posiadania istnieje tylko wówczas, kiedy energia jest przesyłana. Skarżąca zwróciła również uwagę na to, że – jej zdaniem – Sąd zlekceważył istotę domniemania dobrej wiary wynikającego z art. 7 k.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
