Wyrok SN z dnia 14 sierpnia 2024 r., sygn. III USKP 76/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Robert Stefanicki (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
SSN Renata Żywicka
w sprawie z odwołania F. Sp. z o.o. Spółki Komandytowej w S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle
z udziałem M. K.
o ustalenie właściwego ustawodawstwa i wydanie zaświadczenia A1,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 sierpnia 2024 r.,
skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 26 maja 2022 r., sygn. akt III AUa 643/20,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Zbigniew Korzeniowski Robert Stefanicki Renata Żywicka
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Krośnie uwzględnił odwołanie skarżącej F. Sp. z o.o. Spółka Komandytowa w S. i wyrokiem z 3 września 2020 r. zmienił decyzję pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle z 5 września 2019 r. w ten sposób, że stwierdził, iż M. K. w okresie od 23 czerwca do 30 września 2017 r. podlegał ustawodawstwu polskiemu i w okresie od 1 lipca do 30 września 2017 r. należało wystawić zaświadczenie A1 potwierdzające, że w tym okresie miało zastosowanie ustawodawstwo polskie.
Wycofanie zaświadczenia A1 wynikało ze stwierdzenia pozwanego, iż w spornym okresie zainteresowany wykonywał pracę wyłącznie na terenie Niemiec. Nie wykonywał żadnej pracy w Polsce i dlatego nie było podstaw do stosowania art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Sąd Okręgowy ustalił, że M. K. pracował na podstawie umów zlecenia zawartych ze skarżącą spółką F.1 s.c. i spółką z o.o. F. w S., wykonując na ich rzecz prace ślusarskie i prace elektryczne. W spornym okresie pracował zarówno w Niemczech jak i w Polsce. Wykonywał „pracę najemną w co najmniej jednym Państwie Członkowskim na rzecz dwóch pracodawców mających siedzibę w Polsce tj. w miejscu swojego stałego zamieszkania”. Podlega zatem ustawodawstwu polskiemu zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia nr 883/2004. Pozwany nie wykazał, by zainteresowany nie wykonywał pracy najemnej w co najmniej dwóch Państwach Członkowskich, na rzecz dwóch pracodawców mających swoje siedziby w Polsce. Odwołująca się spółka wyjaśniła, że zainteresowany wykonywał pracę na rzecz s.c. jak również na rzecz sp. z o.o. Także M. K. zeznał, że wiedział, iż łączą go dwie umowy zlecenia z dwoma pracodawcami i że swoją pracę świadczył zarówno na rzecz jednej jak i drugiej spółki. Bezpodstawnym było stanowisko pozwanego, że zainteresowany pracował wyłącznie w Niemczech. Twierdzenie pozwanego, iż zleceniodawcy nie osiągali przychodów w kraju było bezpodstawne i nielogiczne, gdyż posiadali w S. (w siedzibie) halę produkcyjną wyposażoną w urządzenia i maszyny niezbędne do produkcji na potrzeby obu firm, w której była wykonywana praca.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
