Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2023 r., sygn. II GSK 153/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2022 r. sygn. akt VI SA/Wa 1232/22 w sprawie ze skargi S. S.A. w Ś. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 15 marca 2022 r. nr 37/2022/BP w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji w sprawie podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz S. S.A. w Ś. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 17 października 2022 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1232/2) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej zwany "WSA" lub "Sądem pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej zwanej "p.p.s.a."), uchylił zaskarżoną skargą S. S.A. w S. (dalej zwaną "skarżącą" lub "Spółką") decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej zwanego "Prezesem NFZ" lub "organem") z [...] marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji w sprawie podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
WSA orzekał w następującym stanie sprawy.
Spółka zwróciła się do Prezesa NFZ o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 109a ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 1398, ze zm.; dalej zwanej "ustawą o świadczeniach") oraz art. 34 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tekst jedn. Dz. U. 2021 r., poz. 162, ze zm.). Wskazała, że na podstawie uchwały Zarządu ustanowiła dwóch prokurentów. Z tytułu ustanowionej prokury prokurenci otrzymywać mają wynagrodzenie. W ocenie skarżącej, wynagrodzenie wypłacane prokurentom nie stanowiło podstawy do naliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie art. 66 ust 1 pkt 35a ustawy o świadczeniach. Zdaniem Spółki prokura, jak wynika z treści art. 1091 (i następnych) ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360; dalej zwanej także "k.c.") jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę, które swoim zakresem obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Z kolei zgodnie z treścią art. 1092 k.c. prokura pod rygorem nieważności powinna być udzielona na piśmie i może być udzielona kilku osobom łącznie (art. 109⁴ § 1 k.c.). W efekcie, zdaniem skarżącej, przyjąć należało, że prokurent nie działa na podstawie powołania, tylko na podstawie udzielonego pełnomocnictwa. Skarżąca Spółka wskazała także na postanowienia art. 66 ust. 1 pkt 35a ustawy o świadczeniach, zgodnie z którymi ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają osoby, które pełnią swoje funkcje na podstawie aktu powołania i otrzymują z tego tytułu wynagrodzenie, co w ocenie skarżącej Spółki powoduje, że nie można poczytywać prokury jako aktu powołania, stąd nie istnieje podstawa prawna do naliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu otrzymywanego wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji prokurenta.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
