Postanowienie SN z dnia 30 lipca 2024 r., sygn. III KK 227/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek
w sprawie P. P.,
skazanego za czyn z art. 157 § 1 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 30 lipca 2024 r.,
w trybie art. 535 § 3 k.p.k.,
kasacji obrońcy skazanego,
od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim
z dnia 12 stycznia 2024 r., IV Ka 637/23,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu
z dnia 20 października 2023 r., II K 346/22,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zwolnić skazanego P. P. od kosztów sądowych postępowania kasacyjnego, obciążając nimi Skarb Państwa;
3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. C., Kancelaria Adwokacja w S., kwotę 885,60 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym 23% VAT, tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postaci sporządzenia i wniesienia kasacji.
[J.J.]
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z dnia 20 października 2023 r., II K 346/22, P. P. został uznany za winnego czynu z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k., za który wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności (pkt I) oraz czynu z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k., za który wymierzono mu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (pkt II). Po połączeniu kar jednostkowych Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności (pkt III). Wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcia w przedmiocie zaliczenia na poczet kary łącznej okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (pkt IV), nawiązek na rzecz pokrzywdzonych (pkt V) i kosztów procesu (pkt VI).
Apelację od tego wyroku wniosła obrońca oskarżonego, zaskarżając go w całości i zarzucając:
„I. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzekania, który miał wpływ na jego treść – a polegający na:
1. nieprawidłowym przyjęciu, że oskarżony P. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynów zabronionych art. 157 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. zw. z art. 57a § 1 k.k. – w sytuacji, gdy brak jest pewnych, jednoznacznych i bezpośrednich dowodów potwierdzających bezsporny fakt, że to wyłącznie zachowanie oskarżonego doprowadziło do naruszenia czynności narządu ciała u pokrzywdzonych;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty