Postanowienie SN z dnia 3 października 2024 r., sygn. I CSK 501/24
3 października 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Władysław Pawlak
na posiedzeniu niejawnym 3 października 2024 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa J. D. i A. D.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
z 13 października 2023 r., V Ca 1041/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z 13 października 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił apelację pozwanego Bank S.A. w W. od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 21 lutego 2022 r., którym zasądzono od pozwanego na rzecz powoda J. D. kwotę 24 155,43 zł oraz kwotę 3 151,53 CHF wraz z odsetkami ustawowymi od 25 marca 2020 r. do dnia zapłaty, a na rzecz powódki A. D. kwotę 24 155,43 zł oraz kwotę 3 151,53 CHF wraz z odsetkami ustawowymi od 25 marca 2020 r. do dnia zapłaty.
W skardze kasacyjnej pozwany Bank zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 385 § 2 k.c. w zw. z 385 § 1 k.c., poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że w świetle tych przepisów przez pojęcie „postanowienia umowy zawieranej z konsumentem” należy rozumieć całą jednostkę redakcyjną konkretnej umowy, a nie wyrażoną w tych jednostkach, dającą się wyodrębnić normę prawną regulującą zachowania stron stosunku prawnego (postanowienie umowne w znaczeniu normatywnym, a nie wyłącznie redakcyjnym), co doprowadziło do błędnego uznania, że za abuzywny należy uznać cały mechanizm przewidujący indeksację kredytu do franka szwajcarskiego (tzw. klauzulę indeksacyjną), podczas gdy wyeliminowaniu z umowy powinno podlegać co najwyżej odesłanie do tabel kursów ustalanych przez bank (tzw. klauzula kursowa); w konsekwencji błędnej wykładni tych przepisów Sąd błędnie nie zastosował - w miejsce kursu tabelarycznego ustalanego „przez powoda” - kursu ustalonego przez Narodowy Bank Polski; art. 385 § 2 k.c. w zw. z art. 65 § 1 i 2 k.c., art. 358 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. XLIX ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny oraz art. 41 ustawy z dnia 29 kwietnia 1936 roku - Prawo wekslowe (dalej: „pr. weksl.”), poprzez ich niezastosowanie do spornej umowy, podczas gdy zarówno z intencji stron, charakteru umowy, a także treści tych przepisów wynika jednoznacznie, że w takim przypadku zobowiązanie powoda mogło być określone w oparciu o średni kurs Narodowego Banku Polskiego na podstawie art. 358 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. XLIX ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (retrospektywne działanie tego przepisu), względnie na podstawie art. 41 pr. weksl.; art. 385 § 1 i 2 k.c. i art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (dalej: „dyrektywa 93/13”), poprzez dokonanie ich błędnej wykładni, polegającej na przyjęciu, że związanie stron umową kredytu w pozostałym zakresie po wyeliminowaniu z jej treści postanowień niedozwolonych nie jest możliwe, podczas gdy prawidłowa wykładnia tych przepisów prowadzi do wniosku, że w razie stwierdzenia abuzywności niektórych postanowień umownych, wykładnia pozostałej części umowy powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu, jakim jest - obok utrzymania obowiązywania umowy - przywrócenie równowagi kontraktowej stron; art. 385 § 2 k.c. w zw. z 385 § 1 k.c., poprzez ich błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że klauzula kursowa, stanowiąca główne świadczenie stron, nie wiąże powodów, jako że nie została sformułowana w sposób jednoznaczny, ze względu na to, że powodowie w chwili zawierania umowy kredytu nie mogli oszacować kwoty, którą będą świadczyli w przyszłości, gdy tymczasem tego rodzaju niepewność nie stanowi o braku jednoznaczności klauzuli, ale jest immanentnie związana z przewidzianą w umowie kredytu koniecznością przeliczenia kwoty kredytu z PLN na CHF i kwot rat kredytu z CHF na PLN; umowa kredytu formułowała klauzulę kursową jednoznacznie, a niemożność ustalenia kwoty kredytu w chwili zawierania umowy nie wynikała z możliwości jednostronnego ustalania przez Bank tabel kursowych, ale ze zmienności kursu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
