Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. II FSK 1282/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jan Grzęda Sędzia del. WSA Renata Kantecka Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 lipca 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 212/21 w sprawie ze skargi "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 14 grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2009 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie na rzecz "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 28 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 212/21, w sprawie ze skargi "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. (dalej: "Spółka", "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie (dalej: "DIAS") z dnia 14 grudnia 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2009 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną decyzję. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej zwana: "CBOSA").
2.1. Pełnomocnik organu podatkowego wniósł skargę kasacyjną i zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu:
I. błędną wykładnię art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70 c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej: "O.p."), polegającą na przyjęciu przez Sąd I instancji, że skutek, o którym mowa w przepisie art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70c O.p., nie występuje w przypadku stwierdzenia przez organ procesowy (w tym przypadku Sąd) przesłanki skutkującej umorzeniem postępowania karnego, o której mowa w art. 17 § 1 pkt 6 Kodeksu postępowania karnego, tj. przedawnienia karalności przestępstwa, podczas gdyż stwierdzenie tej przesłanki, nie przesądza o instrumentalnym zastosowaniu prawa z punktu widzenia nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia, skutkującym naruszeniem przepisów art. 70 § 6 pkt. 1 w zw. z art. 70 c O.p., w sytuacji, gdy przesłanka ta nie wystąpiła w momencie wydania postanowienia o wszczęciu postępowania, tj. w dniu 29 czerwca 2015 r., ani w fazie in personam (postanowienie z dnia 16 lipca 2015 r. o przedstawieniu zarzutów). Powyższe miało wpływ na treść rozstrzygnięcia, ponieważ w sprawie 10-letni bieg przedawnienia rozpoczął się z dniem 31 grudnia 2010 r. i upłynął 31 grudnia 2020 r., przy najkorzystniejszej interpretacji dla oskarżonego (por. art. 15 zzr. 1 ust. 6 noweli z dnia 31 marca 2020 r. do ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374), a zatem w momencie wszczęcia postępowania cele postępowania karnego mogły być zrealizowane).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
