Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606715)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    24.07.2024

    Postanowienie SN z dnia 24 lipca 2024 r., sygn. I USK 280/23

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Halina Kiryło

    w sprawie z odwołania D. D. (poprzednio reprezentowanego przez przedstawicieli ustawowych B. D. i R. D.)
    ‎przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności
    ‎w Krakowie
    ‎o ustalenie stopnia niepełnosprawności,
    ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
    ‎Społecznych w dniu 24 lipca 2024 r.,
    ‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
    ‎i Ubezpieczeń Społecznych w Tarnowie
    ‎z dnia 24 lutego 2023 r., sygn. akt IV Ua 3/23,

    odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

    [SOP]

    UZASADNIENIE

    Sąd Okręgowy w Tarnowie wyrokiem z 24 lutego 2023 r. oddalił apelację D.D. reprezentowanego przez przedstawicieli ustawowych B. D. i R. D., wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowie z 4 maja 2022 r., którym oddalono odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Krakowie stwierdzającego umiarkowany stopień niepełnosprawności D. D. na stałe.

    Odwołujący się D. D. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie, zaskarżając orzeczenie w całości i opierając skargę na podstawach naruszenia: 1) art. 6b ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 44; dalej jako ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych), błędnie określanej przez skarżącego jako ustawa o niepełnosprawności, w związku z art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2024 r., poz. 323), przez jego błędne zastosowanie oraz art. 87 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, przez ich błędne niezastosowanie, polegające na przyjęciu w oparciu o przepisy nieposiadające rangi ustawy, że w odniesieniu do syna skarżących, ze względu na ukończenie 16 lat życia, nie występuje konieczność stałego współudziału matki na co dzień w procesie edukacji niepełnosprawnego syna, wymagana dla uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub z innej pracy zarobkowej nad synem z orzeczonym stopniem umiarkowanej niepełnosprawności, podczas gdy przyjęta w przedmiotowej sprawie definicja „dziecka” jako osoby, która nie ukończy 16 roku życia jest nieprawidłowa; 2) art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 ust. 1 i ust. 4 oraz art. 1 w związku z art. 2 pkt 5 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, przez ich niezastosowanie; 3) art. 6b ust.3 pkt 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, przez jego błędne zastosowanie i uznanie - dokonane wbrew literalnemu brzmieniu przepisu - że wnioskodawca nie wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (art. 6b ust. 3 pkt 7), podczas gdy w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności wskazuje, iż: „ze względu na występujące następstwa stanu zdrowia ograniczające podejmowanie aktywności zawodowej, D. D. jest osobą zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej oraz wymaga czasowej/częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Mając na uwadze rokowania odnośnie do przebiegu choroby oraz brak możliwości poprawy stanu zdrowia, naruszenie sprawności organizmu osoby orzekanej uważa się za trwałe i w związku z powyższym orzeczenie wydaje się na stałe”; 4) § 3 ust. 2; § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (jednolity tekst: Dz.U. z 2021 r., poz. 857), przez ich nie zastosowanie; 5) art. 227 i art. 233 w związku z art. 387 § 2 pkt 1 oraz art. 244 k.p.c., przez oddalenie wniosków dowodowych strony skarżącej, a skutkiem tego nieprzeprowadzenie wnioskowanego przez odwołujących się dowodu z opinii biegłych.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.